Na een duurloop in het Zoniënwoud op zaterdag & na de kerstcorrida in de weiden en de velden van Zoutleeuw vandaag, vroeg ik het me toch af: waar lopen @loopmaatjes graag ? 

Zo gezegd, zo gevraagd. Wie niet vraagt, blijft dom.

Zoiets. Enfin, meer specifiek: we hebben het eens nagevraagd bij lopers die het kunnen weten, in de (zeer boeiende) Facebook-groep met de toepasselijke naam “Keep On Running”.

Deze Facebook-groep werd me ooit aangeraden door Anja, waarvoor mijn eeuwige maar dan ook écht mijn eeuwige dank, appreciatie en erkenning: deze groep bevat levendige discussies, veel weetjes, en uiteraard ook het “wel en wee” van zondagslopers, zoals u en ik.

De grote winnaar van deze vraag?  De bossen, de bomen, de wouden, kortom, alles waar enigszins bomen groeien. Maar liefst 20 nominaties (en de vraag loopt nog)!

Meer specifiek: het Buggenhoutbos werd drie maal genoemd, het Hallerbos twee maal, het Merelbeke-bos, het Heverleebos, het Walenbos, de Lembeekse Bossen, het Peerdsbos, en uiteraard ook het tijdloze Zonienwoud.

Nice win, een terecht verdiende gouden medaille voor bossen & bomen. Natuurpunt, u weet wat u te doen staat: graag in ELK bos prachtige looppaden met onderweg tijdsaanduiding, supporters, sportdrank en peperkoek, en ook graag een (warme) douche aan de uitgang, aub.

De niet onverdienstelijke zilveren medaille  gaat naar de zee, de rivieren, de waterlopen, kabbelende beekjes, grote en klein meren, zoete en zoute vijvers, kortom, alles waar enigszins water in zit:

18 nominaties.

Pas mal. Hier vallen vooral strand en dijk (4 x) en “langs het water” (3 x) in de prijzen, en dan nog een hele resem pareltjes: langs de Nete, langs de Damse Vaart, in de verdronken weide in Ieper, langs de leie in Drongen, langs de schelde Gent richting Heusden, Broek van Blaasveld, de gavers in Harelbeke, het kanaal naar Schoten, etc.

Wie de verdronken weide in Ieper niet zou kennen, geen schuldgevoelens, we geven het graag even mee:

“De Verdronken Weide ligt aan de zuidelijke stadsrand. Dit laaggelegen, open en natte gebied was eerst een ondoordringbaar moerasgebied waar heel wat beekjes in samenvloeiden. Van 1200 tot 1383 woonden er veel mensen die er tussen de sloten en de beken hun huizen bouwden.”

Wie er dan zoal nà 1383 woonde komen we helaas niet te weten, de dienst Toerisme van Ieper springt nogal enthousiast en plots naar 1992:

“Vanaf 1992 werd de Verdronken Weide als wachtbekken ingericht. Het overtollige water kan er een tijdje rusten vooraleer het naar de Ijzer en de zee vloeit.”

In de categorie “deelnemen is belangrijker dan winnen”, onze bronzen medaille voor de eerder vage categorie “Overige“, toch ook 15 nominaties.

Deze laat zich lastiger samenvatten, van mooie, romantische herinneringen aan Italië (2 x) springen we naar de Vesten van Brugge en Ieper, de Kalmthoutse Heide (2 x), en dan over naar de Leirekensroute van Londerzeel naar Aalst, de oude “Chemin de Fer” in Brussel, het Parc Josaphat Schaarbeek, het Fort van Beieren, Domein Vordenstein, en tot slot, de evergreen “Mijn Trailparcourke”.

Voilà, de medailles zijn uitgedeeld.

En tot slot, nog iets over de kerstcorrida in Zoutleeuw: te snel vertrokken, begonnen aan 4:15 per km, maar in de modder was dat niet echt een haalbare optie. Dan maar vertraagd tot 4:20 en dat lukte even, maar aan het einde van de rit was de pijp uit en was het aan 4:30 te doen. Maar een errrrg mooi parcours, bomen gezien, water gezien (en modder), “overige” gezien, en genoten van de eerste stap tot de laatste … !

Niet slecht op een dag dat er eigenlijk trage duurloop geagendeerd stond 🙂

====