Deze ochtend bij het ontwaken zei alles in mij dat nu wel even goed is geweest, met dat hardloop-gedoe. Gisteren heb ik de grens opgezocht, en gevonden.

En nu dus, zo stijf als een plank.

Een aantal lichaamsdelen (bv. de onderrug) zijn momenteel niet te spreken over de gang van zaken.  Zij eisen rust, en wel met onmiddellijke ingang.

Inclusief het gemeende dreigement van een ongecontroleerde, wilde staking, als er geen gevolg wordt aan gegeven.

Okay.

We geven toe. Het moet een beetje “fun” blijven, after all.  Dus nu even de tijd nemen voor een aanzienlijke rustperiode. Enfin, toch minstens een week of twee. En dan langzaam maar zeker weer aan de slag.

Enjoy your run(s).

Dit keer voorzien we een veel langere voorbereidingsperiode, voor de volgende marathon, én als het even kan, met twee maanden platte rust inbegrepen (namelijk juli en augustus).

Ook de hardloopliefhebber heeft recht op een streepje ongebreidelde vakantie, niet ?

En dus mikken we op eind oktober: Frankfurt Marathon.

Veel weet ik er nog niet over (aantal deelnemers, iemand ?). Het parcours zou vlak zijn, naar verluidt.  Voorts blink ik nog uit in onwetendheid. Nog wat research voor de boeg. Maar de inschrijving alleen al, dat is een bijzonder gevoel, het geeft al een zekere genoegdoening dat het doel is bepaald. Nu kunnen we het pad uitstippelen !

Sportieve groeten,

Peter

====