Wie zei dit ook al weer ?

“The moment my legs began to move, my thoughts began to flow”

Good old Henry David Thoreau. Diezelfde meneer sprak in 1854 de gevleugelde woorden die ik graag zelf had uitgevonden:

“Ons leven wordt verspild aan details. Vereenvoudig, vereenvoudiging, vereenvoudig, en nog eens vereenvouding.”

Enfin, ik citeer nu even uit de losse pols, en in het Nederlands, terwijl de man natuurlijk in het Engels schreef destijds. Tussen haakjes, pas in 1998 zag onze Overheid het Licht, en toen werd de Dienst Administratieve Vereenvoudiging opgericht, maar liefst 144 jaar later.

Tussen haakjes, Thoreau was essayist, leraar, filosoof, natuuronderzoeker, en dichter.

In die tijd keek men niet op een voltijdse job meer of minder. “Werkbaar werk” moest nog uitgevonden worden. En in zijn schaarse vrije tijd, als hij een momentje had, was Thoreau een gerespecteerd marathonloper. Had op een goeie dag een flukse 2u21 in de benen, heel wat in die tijd! Nu nog steeds, trouwens.

Helaas, zoals dat gaat: tijdens zijn leven waren zijn geschriften slechts bekend en geliefd bij een zéér kleine groep mensen. Omstreeks 1854 bestond Facebook natuurlijk nog niet, destijds kon je nog niet zeggen “Of het ergens naar lijkt of niet, dat weet ik niet, ik vrees het ergste, maar weet je wat, ik gooi het even in de Facebook-groep, bij mijn 854 vrienden en volslagen vreemden, en dan gaat het hopelijk wel viraal, dat het een lieve lust is”. Neen, zo ging dat niet, in 1854. Het enige dat toen viraal ging was de builenpest. Of neen, dat was nog enkele eeuwen dààrvoor.

Maar dus, de terechte observatie was wel degelijk rààk: “the moment my legs began to move, my thoughts began to flow”.  Want als ik het u zeg, hebt u natuurlijk alle redenen om te twijfelen, maar ook neurowetenschappers zeggen nu, anno 2016, dat er met hardlopen iets erg merkwaardig aan de hand is:

Elke hardloper zal het herkennen: hardlopen maakt je hoofd leeg, ruimt je hoofd op en maakt dat je weer helder kunt denken. Het zorgt dat je hersenen beter werken.

Nou, dan kent u vast ook wel enkele mensen die dringend moeten beginnen hardlopen, vermoed ik.

Maar waarom is dat zo ?  Daar heeft men dus enkele neurowetenschappers bij gehaald:

Neurowetenschappers ontdekten dat een stevige fysieke inspanning je brein helpt om nieuwe neuronen aan te maken. En dat was een opzienbarende ontdekking, want tot dan toe werd aangenomen dat je brein slechts neuronen aanmaakte tot aan het moment dat je volwassen werd. En het gebied waar neuronen worden aangemaakt na stevige fysieke inspanning is de frontale lob, het gedeelte van de hersenen dat wordt geassocieerd met helder denken en zaken als: vooruit plannen, focus, concentratie, het jezelf een doel stellen en time management.

Voilà. Dat is dan ook weer verklaard. Vroeger dacht ik dat neurowetenschappen een complexe materie was, die moeilijk te vatten valt voor de eenvoudige leek, maar zo te lezen is het best eenvoudig gesteld, met die neurowetenschap. Neurowetenschappers, ze kennen dus hun Thoreau (Eenvoud, eenvoud, eenvoud !). En dan nog iets over de emoties des Leven:

De frontale lob heeft echter nog een belangrijke functie: het reguleert emoties. En dat is iets wat vele hardlopers zullen herkennen: je voelt je vaak beter nadat je hebt hardgelopen.

Ja, tenzij je onderweg natuurlijk een lelijke smak hebt gemaakt, en je pols hebt gebroken op drie plaatsen. Of door een dolle hond werd aangevallen. Etc.  Ook hier zijn de neuro-boys aan de slag gegaan:

Neurowetenschappers hebben dat nu kunnen onderbouwen door experimenten te doen met emotionele verwerking. Die verwerking bleek bij mensen die zich fysiek stevig hadden ingespannen aanmerkelijk eenvoudiger te gaan. 

Werkelijk àlles kunnen ze vlot uitleggen, die rakkers. Het lijken wel politici.

Met dien verstande dat neurowetenschappers ook hun beperkingen kunnen toegeven:

Waar neurowetenschappers géén goede uitleg voor hebben kunnen vinden, is het heerlijke gevoel dat hardlopers hebben doordat hun hersenen tijdens het lopen als het ware in staat zijn om te dagdromen. In plaats van zich heel bewust te zijn van het moment – mindful – zijn ze juist het tegenovergestelde: mindless. Hardlopers koesteren dat gevoel, velen van hen lopen graag om hun hoofd ‘leeg te maken’. 

Zo is het maar net !

Time for a run !

Sportieve groeten,

Peter