Op dreef


Op dreefAf en toe trekt iemand zijn (of haar) stoute schoenen aan, en stelt dé vraag.

Of dat nu moeilijk is, zo’n blog schrijven.

Neen, makkie, een eitje. Je zit neer, of je staat recht, dat is nu al eender, en je geraakt in een soort creatieve flow.

Je laat je gedachten de vrije loop. Je laat je gedachten uitwaaieren, meanderen.

Je geraakt plots op dreef. Wat geeft dat véél energie, dat schrijven. Voor de schrijver van de blog, dan toch.

Of het voor de lezer ook veel energie geeft, dat weet ik niet. En ik ben ook niet van plan om het te vragen.

Ik verwijs hier graag naar de Brexit: het is niet verstandig om een vraag te stellen als je niet zeker bent of je het antwoord wel wil horen.

En voor je het goed en wel beseft, is het offer volbracht, en zit je aan 500 woorden. Tegen dan heeft zelfs de meest geduldige lezer al lang afgehaakt, dus dan kan je rustig afronden, zonder al te veel wroeging.

Het moeilijkste is dan eigenlijk om een geschikte, sexy, de aandacht trekkende titel te verzinnen. Dat besteed ik graag uit. Op geregelde tijdstippen galmt het hier dan ook door onze woonkamer: Op dreef 2

Kathelijne, weet jij soms een geschikte, sexy, de aandacht trekkende titel voor mijn blog?“.

Derhalve, als u boven deze blog een fantastische, spits & ad rem gevonden titel aantreft, eentje die onmiddellijk de aandacht trekt, dan weet u dat Kathelijne mij geïnspireerd heeft, als een volbloed Muze.

Daarentegen, als het een ordinaire, nietszeggende titel is (Op Dreef“, bij voorbeeld), dan weet u dat Kathelijne buitenshuis nog afspraken en verplichtingen had, en mij aldus niet te hulp kon snellen.

Met het hardlopen zijn we eindelijk weer op dreef geraakt. Na genezing van de kuitblessure volgde noodzakelijkerwijze een bijhorende herstelperiode, een periode van gekrassel en van gebroddel, eerlijk gezegd. Op dreef 3Trainingen zoals daar zijn, een “langzaam herstelloopje – 6 km”: je wenst het zelfs je allerergste vijanden niet toe.

Maar nu zijn we terug on track, en vandaag stond er weer een intervaltraining op het programma.

Interval, de koningin der looptrainingen.

Eerst 5 km inlopen, dan 3 reeksen van telkens 5 keer 1 minuut voluit en 1 minuut joggen, en dan 5 km uitlopen, in totaal 19 km. Wat een héérlijke training.  Als een jong veulen draafde ik door het park, eindelijk,  me nog eens hélemaal uitleven. Op dreef 4

Ik zou het woord “dartel” durven gebruiken, want zo voelde het.

Of het er ook zo uitzag, visueel, dat laat ik maar discreet en diplomatisch in het midden.

Ieder heeft zijn (of haar) eigen loopstijl.

Wat heb ik deze trainingen gemist.

Interval. Gààn. In de avondzon. Met m’n favoriete songs bij de hand. Zoals bv. Ordinary Love van U2:

The sea wants to kiss the golden shore
The sunlight warms your skin
All the beauty that’s been lost before, wants to find us again

We can’t fall any further if
We can’t feel ordinary love
And we can’t reach any higher,
If we can’t deal with ordinary love

Voilà.

Sportieve groeten,

Peter

Advertentie

Geef een reactie

Gelieve met een van deze methodes in te loggen om je reactie te plaatsen:

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s