Op een bepaald ogenblik kan je de realiteit niet meer ontkennen, en moet je het maar onder ogen zien: dat je een toerist bent onder de toeristen.

Nu, je kan toeristen bekritiseren zoveel je wil, maar op een bepaald moment valt toch onvermijdelijk het kwartje: dat je er zélf een bent. Bij het bezoek aan de (overigens zeer mooie) watervallen van Algar / Fonts de l’Algar, was dat toch de vaststelling: dat er nog 27.201 andere toeristen gelijktijdig hetzelfde idee hadden, om eens van die watervallen te komen genieten. Zoveel drukte, dan ben je dus toerist onder de toeristen.

Observatie: vele, voornamelijk oudere en mannelijke toeristen lopen hier rond met ontbloot bovenlijf.

Observatie: vele, voornamelijk jongere en vrouwelijke toeristen lopen hier rond met het bovenlijf zedig bedekt. Wat de voorgaande categorie misschien zal  betreuren, maar goed, such is life.

Observatie: de selfiestick, die valt niet meer weg te denken uit het toeristische leven. Nu, dat je graag één foto neemt van Fifi en het bazinnetje, en zelf ook graag op de foto wil, dat begrijp ik best. Daar dienen de selfiestick (en misschien deels ook Fifi) voor. Ook twee, vijf of zeven foto’s kan ik nog wel vatten, dat is het voorzichtigheidsprincipe, “dan zal er toch wel ééntje gelukt zijn“.  Maar een fotoshoot van méér dan anderhalf uur, en – minstens – 267 foto’s van Fifi, het baasje en het bazinnetje, in dezelfde pose, dat ging mijn petje te boven.

Te midden van dit soort gekkigheid houdt het hardlopen ons ondertussen stevig op de been.

Van Fonts de l’Algar naar Benidorm, dat hebben we vandaag gelopen. Op het schema stond vandaag een duurloop gepland van 15 km, en dit stukje was – volgens Google Maps – eerder iets van een 18 km, maar goed.

Mits nog even verkeerd lopen in La Nucia, werd het 20 km.  Nu, ik had wel een baan naar de CV70 gekozen, wat geografisch gezien een goede zaak was, maar elke baan, en dus ook de CV70, kent twéé richtingen: de goede richting en de verkeerde richting. Ik had voor de verkeerde richting gekozen, en een vriendelijke Irishman legde het me haarfijn uit, in zijn uiterst sappige dialect.

De eerste zin begon echter met “You have to turn around, and …“, en vandaar, het werd dus 20 km vandaag.

Vertrokken om 16u30, en toen was het verdorie nog érg warm.

Het eerste deel van het parcours was flink klimmen, dat viel me niet mee. Dus redelijk kalm aan gelopen, en af en toe een pitstop ingelast om een flesje water te nuttigen. De tweede helft was een stuk makkelijker, enkel afdalen, et en avant.

En zo eindigde deze training aan het strand van Benidorm, alwaar er nog wat gespeeld en gepeddeld werd aan zee, en alwaar de avondmaaltijd werd genuttigd, alvorens de terugtocht aan te vatten. Benidorm, vooral gekend van het culturele highbrow programma Benidorm Bastards. U weet het of u weet het niet, maar de burgemeester van Benidorm is daar dus niet blij mee:

“The mayor of the Spanish town of Benidorm does not approve of the program’s title ‘Benidorm Bastards’. He demands that ‘Benidorm’ be removed from the title”

Dat zou dan toch een érg korte titel worden.

En om af te ronden, joggen in ontbloot bovenlijf, mag dat nu, of niet? Op www.juridischforum.be lezen we het volgende antwoord:

“Joggen in het openbaar met een ontbloot bovenlijf kan in sommige gevallen tegen de goede zeden indruisen. In sommige gevallen niet. Zo kan je het bv aan het strand doen. Daar zal zoiets getolereerd worden. In drukke winkelstraten ligt dat anders. De schending van de goede zeden is iets dat dus steeds in concreto beoordeeld moet worden.”

We zullen dus, in concreto, maar op veilig blijven spelen !

Met sportieve groeten,

Peter