Om maar met de deur in huis te vallen: de Ballonloop in Sint Niklaas was een topervaring!

Op z’n Twitters: #HéérlijkGevoel.

Sportief gezien was het een topdag: de 10km race afgewerkt in 40 minuten en 17 seconden, daar waren we blij mee. Ik had wel het gevoel dat ik tot het uiterste was gegaan.

De tijd was goed voor de 10de plaats bij de “Veteranen 1“, een minder flatterende term voor “lopers op leeftijd”. Maar goed, op een bepaald moment in het leven moet je leren om de bloemen in ontvangst te nemen, en de potten er bij te nemen.

Coach Benny liet weten: “Amai, sterk gelopen!“.  En vervolgens vroeg hij: “En, was je moe? Of had je nog véél over?“.  Nou. De lat steeds hoger leggen, daar doen we het dus voor ! 🙂

En raar maar waar: het sportieve – hoe fijn dan ook – bleef vandaag voor een groot stuk op de achtergrond.

Ik kwam aan in Sint Niklaas en ontmoette er onmiddellijk, al bij de inschrijving, meer dan 300 Torfskes, zoals ze zich noemen.

Wat een fijne, warme familie! 

Iedereen doet er mee. Op zijn of op haar manier.

Wat een ervaring om zo met open armen ontvangen te worden. Meer dan 300 kanariegele lopers met op hun outfit gedrukt: #SamenFit, dat kon tellen.

Wat een feestje, en wat een plezier.

De groepsfoto nemen alleen al, zorgde voor de nodige hilariteit.

Héérlijk.

Tussendoor, even met Wouter op de foto. Hij was niet 100% in vorm. Maar toch stond hij er vandaag ook.

Iedereen sprak Wouter aan.

Wouter sprak iedereen aan.

En dan werd het tijd voor de 5 km wedstrijd. Wat een bende ging me daar van start: bijna 900 lopers, een groot deel daarvan dus in het kanariegeel.

Het viel me op dat de Torfskes vaak in groepjes liepen, elkaar aanmoedigden, elkaar oppepten, en vooral, heel veel plezier hadden.

De eerste 5 km loper klaarde de klus in amper 16 minuten: ijzersterk, zou ik zo zeggen. Op z’n Twitters: #Respect.

Maar zo mogelijk NOG meer respect koester ik voor dat deel van het peloton dat er 50 minuten over deed.

Dat is worstelen, vechten, niet opgeven, nooit. En zo sterker worden. #ChapeauChapeauChapeau.

Ook het team Springbok Coaching tekende present. Ter ondersteuning van de lopers.

Een dikke merci aan Matthias en Brecht trouwens, voor de mooie foto’s !

De slagzin “Bewegen in verbinding, verbinden in beweging!”  kwam vandaag mooi tot uiting !

En in alle transparantie: naar het einde van de dag toe hebben we nog een ferme kemel geschoten.

Barbara stelde mij voor aan een sportieve mevrouw, met de woorden: “Peter, dit is Mieke Suys“.

Waarbij ik uit de lucht viel, en als een koe naar saffraan keek. Silly me.

Mieke is een olympische mevrouw. Dixit Wikipedia:

“Mieke Suys is een Belgische triatlete. In 1995 werd Mieke vijfde op het wereldkampioenschap lange afstand in Nice. Op de Olympische Zomerspelen van Athene behaalde zij de 22e plaats in een tijd van 2:09.12“.

Nou. Dat wist ik dus niet.

Waarmee ik het mooi heb gedemonstreerd: je moet eerst dom zijn, alvorens je slim kunt worden.

Het was een lange dag vandaag, met 31 km op het programma.

Deze ochtend eerst 16 km duurloop in het Park gedaan, op de nuchtere maag.

Goed voor de vetverbranding, zo beweren de kenners.

En voor de Ballonloop nog 5 km opgewarmd: zo heb ik m’n oude middelbare school bezocht (nu een opvangcentrum), m’n oude huis bezocht (staat te koop), en voorbij een restaurant gelopen waar ik vroeger vaak kwam (dat nu een duister textielzaakje is geworden). #Nostalgie.

Voilà. Tijd om uit de ether te gaan.

En nog even na te genieten.

Iedereen een fijne werkweek, en denk eraan: #SamenFit !

Met sportieve groeten,

Peter