Recent kreeg ik van TriFinance de vraag of ik iets wou komen vertellen over mijn loopbaan.

Héél graag, natuurlijk. Nieuwsgierig polste ik of er vooral over de hoogtepunten moest verteld worden, dan wel over de kemels en de stommiteiten ?

Kwestie van te kunnen inschatten hoeveel tijd ik zou nodig hebben! 🙂

Het event “Take a Walk in Trifinance Park” was bedoeld voor een 150-tal professionals, die een Finance-loopbaan overwegen.

Aanvankelijk vermoedde ik dat we de professionals – in extremis – nog moest trachten te behoeden voor zo’n misstap en misfortuin, maar het tegenovergestelde bleek aan de orde ! 🙂

Ook goed ! Dus op een zaterdagochtend togen wij ’s ochtends in de vroegte (om 8 uur), hopsakee, naar de Terhulpensesteenweg in Ukkel.

Wat een unieke locatie hadden de mensen van TriFinance uitgekozen, vlak aan de Droh!me.

Ik doe maar een gokje: volgens mij is dat vroeger nog een hippodroom geweest, of iets van die strekking.

Aangezien we al vroeg een briefing kregen, was er nog even tijd voor koffie.

En om alvast een beetje te netwerken, onder andere met m’n smartphone.

M’n antwoorden op de vragen die ik doorgespeeld kreeg, had ik netjes voorbereid, dus die kon ik nog even doornemen.

Het panelgesprek werd geleid door mijn favoriete meneer op dat vlak: Olivier Schalbroeck. Wat een kwieke meneer, vlot, ad rem, sterk gevoel  voor humor, professioneel, zo kan ik nog wel even doorgaan. De begeleiding door Olivier was direct een hele geruststelling, en de voorbereidende dry-run verliet vlot.

Zaten ook in het panel: Kim Vanthienen en Lynn De Bock, beiden project consultant bij TriFinance, met een aanstekelijk enthousiasme vertelden zij over wat ze zoal beleefd hadden in hun loopbaan bij TriFinance. Met z’n viertjes werd er vlot verteld, en voor we het wisten was de beschikbare tijd helemaal op.

Zelf vertelde ik een en ander over het verschil tussen werken in de profitsector versus werken in de non-profitsector. In alle oprechtheid bevestigde dat ik werken in non-profit fijn en zinvol vind, omdat de sense of purpose voor een sterke interne drive zorgt.

Het ging ook over verandering in je loopbaan, een ommezwaai durven maken om je passie sterker aan te spreken en je talent beter te benutten. 

Toen ik afstudeerde, als Germanist godbetert, was ik voorbestemd om les te geven (of om te gaan stempelen, volgens bepaalde grapjassen en lolbroeken), maar ik begon toen te werken in ICT.

Even plankgas geven, uitzoeken hoe een programmeertaal juist werkt, leren hoe je een functionele analyse opstelt, etc., en vooral: veel fouten maken. Als je een bocht neemt in je loopbaan is dat héél oncomfortabel, maar daarnaast ook héél leerzaam.

Durven springen, was dus de boodschap. Wel op voorhand even testen of je valscherm het doet.

En aangezien er nog een wijze les mocht meegegeven worden, twijfelden we geen seconde, en lieten we Alain de Botton aan het woord:

“Laat ons vriendelijker en milder zijn voor onszelf. Natuurlijk mogen wij ambitieus zijn, en dromen hebben. Maar we mogen ons geen loser voelen als we niet àlles bereiken. We moeten uitzoeken wie we zijn, en wat we écht willen. Wie daarin slaagt, mag zichzelf een succes noemen!”

Aldus verliep het panelgesprek vlot, en helaas voor de sensatiezoekers onder ons, geen spectaculaire incidenten te rapporteren.

Wat ik bijzonder indrukwekkend vond, was de speech van Ronald Gaastra.

Eén brok enthousiasme en inspiratie, deze meneer.

Onze noorderbuur begon zelf als zwemmer, maar ging daarna aan de slag als zwemtrainer in Maastricht, hij werd bekend door zijn rol als technisch directeur bij de Vlaamse Zwemfederatie, en als begeleider van topzwemmers zoals Pieter Timmers !

Wat ik zeker meeneem uit zijn betoog, is dat je moet focussen op je sterktes.

Aan je zwaktes kan je werken zo veel en zo hard je wil, en je moet dat natuurlijk ook doen, maar dat worden toch nooit je sterktes.

Door je sterktes uit te bouwen en voluit uit te spelen, kan je top worden.

Goed nieuws, dames en heren !

Alhoewel het event nog even duurde, was het toen tijd om af te ronden voor mij, want op een zaterdag waren er nog andere activiteiten gepland, en aldus schudden wij iedereen welgemutst de hand, en dan hopsakee, terug naar huis.

Een dikke merci voor de vriendelijke uitnodiging, het was een fijne voormiddag!  Hopelijk hebben alle aanwezigen een fijne dag beleefd … !

Met professionele groeten,

Peter