Beste Theresa,

Alles goed, daar in het verre Engeland?

Vandaag moest ik aan u denken. In verband met de Brexit. Theresa, ik betreur die Brexit ten zeerste. Niet omdat uw land zo’n sympathieke rol speelde in de Europese Unie, maar vanuit de christelijke gedachte dat er méér blijdschap is in de hemel over één verloren gelopen schaap dat wordt teruggevonden, dan over de negenennegentig schapen die veilig bij de kudde bleven.

U bent het verloren gelopen schaap. Wat merkwaardig is, want u studeerde geografie aan de Universiteit van Oxford.

Nu las ik in de krant:

“De Britse regering heeft geen strategie voor de Brexit”

Fraai is dat.

U was tegen de Brexit.

Maar het plebs en het gepeupel beslisten vanalles en nog wat in een referendum van het zevende knoopsgat, en nu zit u met de gebakken peren. Plots moet er een strategie zijn. En nu kijkt iedereen in uw richting.

Er zijn 30.000 extra ambtenaren en 500 projecten nodig om de Brexit te realiseren, las ik. En dat is dan nog zonder strategie. Dan zou ik die hele strategie maar achterwege laten. Mét een strategie zal het alleen maar erger worden, vrees ik.

30.000 extra ambtenaren, dat is bijna niet te overzien.

Zelfs de parel van onze natie, ons Belgische leger, telt amper 30.000 beroepskrachten.

Weliswaar aangevuld met ongeveer 1.673 reservisten.

Enfin, u weet dat, of u weet dat niet, maar het Belgische leger is het enige leger ter wereld dat toestemming heeft om gewapend door de Londense straten te paraderen:

“België is het enige land dat niet tot het Britse Gemenebest behoort waarvan de troepen gewapend door de straten van Londen mogen paraderen. Dat voorrecht kreeg ons land in 1934 van de Britse koning George V. Hij was aangegrepen door de dood van de Belgische koning Albert I, die overleed na een val van de rotsen in Marche-les-Dames.”

Maar goed.

Voorlopig hebben wij geen intenties om met 31.673 militairen en reservisten door uw straten te paraderen zonder voorafgaande, kameraadschappelijke afspraken.

Terug naar de 30.000 extra ambtenaren, dat is zelfs naar Europese normen geen kattenpis, met excuses voor het taalgebruik.

Concreet. Wat ik dus voorstel.

Waarom zou u geen nieuw referendum lanceren? Ik schuif graag de volgende nieuwe vraagstelling naar voor, voel u vrij om daar nog wat aan te morrelen:

“Vindt u dat het Verenigd Koninkrijk uit de EU moet treden, gegeven het feit dat daar minstens 30.000 extra ambtenaren en 500 extra projecten voor nodig zijn ?”

Waarschijnlijk zegt de grote meerderheid in dat geval:

“Laat die Brexit maar zitten, Theresa, wij hebben wel andere zorgen aan ons hoofd”.

Ik las dat ook het Parlement tegen de Brexit is? Daarmee is toch alles gezegd?

“Het Parlement in het Verenigd Koninkrijk wordt als oppermachtig beschouwd omdat het met een gewone meerderheid wetten kan uitvaardigen op elk terrein. Er is immers geen grondwet die dit kan verhinderen.”

Welnu? Zelfs als tegen alle verwachtingen in, het nieuwe referendum opnieuw tot een pro-Brexit keuze leidt, dan kan uw Parlement toch nog steeds besluiten:

“Dankuwel iedereen voor de nuttige feedback, maar 30.000 extra ambtenaren, en 500 projecten, die haring zal niet braden in tijden van economische malaise, die ponden gaan wij nuttiger besteden”.

Om dan gezwind over te gaan tot de orde van de dag?

U kan verwijzen naar het concept van “voortschrijdend inzicht”:

“Voortschrijdend inzicht komt vaak voor: men blijkt achteraf kennis te hebben opgedaan die wezenlijk bleek voor de oorspronkelijk keuze. Dusdanig wezenlijk, dat men achteraf bekeken, een ander keuze zou gemaakt hebben.”

Voilà. 30.000 extra ambtenaren en 500 projecten waar niemand iets van gezegd heeft tijdens de Brexit-campagne: dat is toch een textbook example van voortschrijdend inzicht, neen?

Niet twijfelen, Theresa.

Zoals ze dat in het Victoriaanse Engeland reeds  zeiden: Close your eyes, and think of England!

Met continentale groeten,

Peter