Dag Laurent,

Alles goed met u?

Ik dacht, wij zullen eens een briefje sturen, naar Laurent.

Verwacht er niet te veel van.

(Foto)

Wat ik soms merk en wat ik merkwaardig vind: mensen hebben wel eens iets tegen u, enkel en alleen zij u zien als een onderdeel van de monarchie. Lees: dat vindt men dan niet democratisch. Het zou – zogezegd – beter zijn om verkiezingen te organiseren over wie er koning, koningin, prins, prinses, of president mag zijn.

Hopelijk is deze misvatting na de verkiezingen in Amerika finaal van de baan.

Maar ook meer specifiek zet men u vaak weg met een resem clichés. Op wikipedia gaat het als volgt:

“De prins werkt zich vooral in beeld als een menselijke prins, met veel zin voor humor, maar ook vatbaar voor depressies. Hij staat bekend om zijn liefde voor dieren en snelle auto’s”

Maar wie is er nu niet vatbaar voor de dipjes die het Leven uitdeelt?

En welke man houdt er nu in hemelsnaam van trage wagens?

(Foto)

Voelt u zich soms  onbegrepen ?

Wel, daar kan ik – een beetje – over meespreken, Laurent. Recent had ik geopperd in een onschuldig bedoeld blogje, dat het er in het voetbal iets gezonder aan toe zou mogen gaan, met al dat roken, met al die hamburgers en die frieten, dat overdadige gepintelier, etc.

Nou, ik bespaar u de reacties, Laurent.

(Foto)

Of neen, ik geef er u enkele mee.

De ene:

“Zeiker! Ga dan naar het paardrijden kijken.”

De andere:

“Blijf dan thuis, neem een abonnement voor de voetbal op TV te kunnen volgen, dan kunt ge in een rookvrije ruimte zitten. Of wette wa, ga na de Racing, da hemme ze misschien nog plaats voor u“.

Enfin, ook veel duimpjes omhoog, veel hartjes, en van die lachende gezichtjes, maar goed, wat ik wil zeggen: tot u blogt iemand die weet wat het is, om niet altijd even goed begrepen te worden.

Enfin, we kunnen er over zagen en klagen, maar au fond zit er maar één ding op: de koe bij de horens vatten.

U moet tonen aan de mensen hoeveel goed u doet.

Om het in fotografische termen uit te drukken: wat blijft dat soms onderbelicht!

Gisteren liep ik door de straten van Gent.

En wat zag ik ?

Uw dispensarium. Eerst begreep ik het niet. Een dispensarium? Wat is dat nu weer?

Wij zochten het op. Een dispensarium is een “kleinschalige instelling die voorziet in medische consultatie of algemene verzorging van niet-bedlegerige patiënten, en die vaak als hulppost wordt opgezet in ontwikkelingsgebieden of in gebieden met vluchtelingen“.

Of Gent Dampoort nu een ontwikkelingsgebied is, of een gebied met veel vluchtelingen, dat laten wij in het midden.

In ieder geval, wat een mooi initiatief, dat dispensarium van u.

De niet-bedlegerige patiënten zijn in dit geval wel huisdieren, maar goed:

(Foto)

“In het dispensarium kunnen mensen met een laag inkomen hun huisdier laten verzorgen. Het dispensarium biedt preventieve (vaccinaties, sterilisatie en castratie) en curatieve zorgen. Op deze manier wil men mensen met een laag inkomen een hart onder de riem steken. Huisdieren betekenen immers vaak een lichtstraal in het leven van deze mensen“

Hoe mooi is dat!

De komende weken gaan we dit wat sterker belichten, goed?

In plaats van indianenverhalen over snelle wagens en zo, méér nadruk op al de mensen die u dagelijks een lichtstraaltje in het leven biedt !

Met vriendelijke groeten,

Peter