Dames en heren,

Kent u Isaac Newton nog?

Sluit uw ogen, en denk even terug aan uw dartele, vrolijke, en onschuldige schooltijd. Toen u – in tegenstelling tot vandaag – nog elke dag slimmer werd?

Isaac Newton leefde en werkte in de 17^de eeuw, en Isaac had maar liefst zeven voltijdse jobs: natuurkundige, wiskundige, astronoom, filosoof, alchemist, muntmeester, en theoloog.

Bàm. En dan denken wij soms dat we hard moeten werken voor onze boterham! Poeh. Steek de handjes eens in de lucht, wie van u heeft er zeven voltijdse jobs?

Isaac Newton schreef in 1687 een magistraal boek: “Philosophiae Naturalis Principia Mathematica”. Dat boek was dermate moeilijk en complex, dat niemand het begreep, en aldus geschiedde: bijna iedereen vond het een geniaal meesterwerk.

Al snel werd Newton als de grondlegger van de klassieke mechanica beschouwd.

Bij wijze van human interest: Isaac Newton werd drie maanden te vroeg geboren, en aanvankelijk werd voor zijn leven gevreesd.

Het heeft dus niet veel gescheeld, dames en heren, of wij hadden zonder grondlegger van de klassieke mechanica gezeten!

Isaac schuwde de beroepsrisico’s niet. Bij wijze van experiment stak hij eens een rijgnaald langs zijn oogbal, tot aan het bot van zijn oogkas, om zo de werking van het menselijk oog te doorgronden.

Wat weinigen onder ons weten is dat Isaac ook een gepassioneerd hardloper was.  

Dat ging zo. Isaac was een echte smulpaap, en zijn madame huldigde het motto: “De liefde in de pan, is de glimlach aan tafel“. En in de sponde, vermoeden wij, maar dat werd er in de kuise 17de eeuw niet expliciet bij vermeld.

Dus u ziet het al van ver aankomen, BMI-gewijs kwam dat niet in orde, en aldus meldde Isaac Newton zich noodgedwongen aan bij de lokale Start2Run-groep. Zo werd hardlopen eerst een verplicht nummertje, vervolgens een hobby, en tenslotte een passie.

In tegenstelling tot Galileo (die zich op de marathon toelegde), was Isaac Newton de te kloppen man op de 10 km.

In een strandrace te Bredene, tijdens een weekje aan zee, liep Isaac onder de 33 minuten op de 10 km!

Bàm!  Dat was geen minne tijd, in de 17de eeuw! Niet zo veel tijdgenoten deden beter, eerlijk gezegd, tenzij dan de echte profatleten.

Men droeg toen schoenen van zijde of van satijn, prachtig geborduurd, afgezet met kant, en als kers op de taart, met hoge hakken. Aan de hoogte van de hak kon je zien hoe voornaam iemand was! En dan toch 10 km afhaspelen in minder dan 33 minuten? #Respect !

Wat ook weinig geweten is, is dat Isaac Newton veel van zijn natuurwetten heeft ontdekt tijdens het hardlopen! Laat dit maar eerst even rustig tot u doordringen: had Isaac pakweg badminton of kleurenwiezen gespeeld, dan hadden wij nu zonder grondlegger van de klassieke mechanica gezeten!

De eerste wet van Newton is de wet van de traagheid:

“Als de som van de krachten op een voorwerp nul is, dan is de versnelling nul.”

Dat moest je aan onze gepassioneerde hardloper geen twee keer uitleggen. Als hij geen kracht zette, dan kwam er geen schot in de zaak. Easy.

De tweede wet van Newton formuleerde hij als volgt:

“De verandering in de beweging van een voorwerp is gelijk aan de resulterende kracht die op het voorwerp werkt, en deze verandering volgt de rechte lijn waarlangs de kracht werkt”

Als Newton rechtdoor kracht zette, dan ging de looppas inderdaad mooi rechtdoor. Zette hij kracht naar links, dan naam hij gezwind de bocht naar links. Enkel wanneer Isaac iets te diep in het glas had gekeken, durfde deze wet het al eens te laten afweten.  Dan was de glimlach aan tafel wel heel wat minder, om over de sponde nog te zwijgen.

Maar goed. De derde wet van Newton is de wet van actie en reactie, waar de zwaartekracht werd uit afgeleid:

“Een voorwerp boven het aardoppervlak krijgt geen reactiekracht, en raakt in vrije val. De zwaartekracht is evenredig met de massa van het voorwerp, en alle voorwerpen in vrije val hebben dezelfde constante versnelling”

Die zwaartekracht had Isaac aan den lijve ondervonden, helaas!

Tijdens de befaamde 10  Miles van Cambridge lag hij eens flink op kop, samen met Galileo.

Spannend!

Op enkele honderden meters voor finish, konden wij gerust spreken van een nek-aan-nek race. Toen lichtte Galileo hem voetje,  en de zwaartekracht deed jammer maar helaas behoorlijk efficiënt haar werk.

In het kader van actie & reactie heeft Newton toen het Vaticaan uitgebreid gebriefd over de ketterse geschriften van Galileo.

Galileo kreeg toen jarenlang huisarrest aan zijn broek, en hij kon zijn Saucony’s aan de wilgen hangen! Galileo liet dan weer weten aan het Vaticaan dat Isaac Newton zélf aanhanger was (in het geheim!) van het Unitarisme, een verboden ketterij in die tijd, en zo werd dat nog een hele ambras en miserie, met veel “welles”, en nog méér “nietes”.

Zo ging dat. In deel III gaan we op zoek naar een Bekende Hardloper (BH), maar dit keer eentje die de fair play wél hoog in het vaandel droeg!

Met sportieve groeten,

Peter