Paasvakantieblog

Voor de liefhebbers van de kortere blogs: dit wordt een érg kort paasvakantieblogje.

Een weekje vakantie, aan zee. Tijd om even uit te rusten.

Aan het strand. Even héél andere prioriteiten. Met een flinke dosis kinderlijk enthousiasme, strandkastelen bouwen, bij voorbeeld.

En dan de vloed z’n werk zien doen.

Vayamundo, waar er steeds wat te beleven valt. Mee naar het crea-atelier, een prachtige papegaai maken, bij voorbeeld.

Tijdens de siësta, even de actualiteit bijbenen. Heuglijk nieuws, las ik, ze hebben eindelijk Aza Petrovic opgepakt.

Ex-Joegoslaaf, bijgenaamd de Dwerg. Omdat hij zo klein is, vermoed ik.

Aza stond al een hele tijd op de most-wanted lijst van de politie. Wat bleek? Aza zat gewoon gezellig thuis, bij z’n ouders, aan de haard. Ex-Joegoslaven zijn huiselijke types, vermoed ik.

Nou, volgens mij zijn er maar twéé mogelijkheden: ofwel hebben ze niet gezocht naar Aza, ofwel heeft niemand zich de vraag gesteld, en als we nu ‘ns bij zijn ouders gaan kijken? Misschien is dat nog een goed idee, bedacht ik me, ietwat filosofisch en al siësta-end, om eens bij alle ouders van topcriminelen te tellen voor hoeveel personen de tafel er gedekt wordt?

Enfin, die actualiteit toch.

Voorts is het hier natuurlijk héérlijk hardlopen.

Nog 18 dagen tot Düsseldorf.

Zondag stond er een duurloop van 36 km op het programma. De dagen daarvoor had ik last van een verrekking. Dus had ik bij Benny het volgende, nogal opportunistische ideetje aangekaart:

“De voorbije dagen had ik nog een beetje last van die verrekking. Zou het niet beter zijn als ik die duurloop van 36 km inkort, bv. tot 20 km?”

Proberen gaat mee, dacht ik.

Het antwoord liet niet zo lang op zich wachten:

“Doe maar 36 km.”

Nou. Dan maar op weg voor een duurloop naar Nieuwpoort en terug, en ook nog eens naar Oostende en terug.

Onder een pittig zonnetje, zeg maar gerust, de eerste hittegolf van het jaar.

En het moet gezegd, van dat kwaaltje geen enkele last meer.

Met een hartslag die helemaal “zen” was ! 🙂

Gisteren met Benny een uurtje gaan loslopen, en dat liep wel los. Prima hersteld.

En gisteren: rustdag! Maar ook dan beleven we hier bijzondere momenten: zo hebben we hier – plots – de enige echte Inti ontmoet! Wij kenden elkaar wel virtueel, via Facebook, maar nu dus ook in het echt! 🙂 Een aangename – en geheel onverwachte – kennismaking!