Viraal!

Hardlopen is een besmettelijke passie, het verspreidt zich als een lopend vuurtje, zo blijkt.

#Viraal!

Recent verscheen in De Standaard een artikel over hoe besmettelijk lopen wel niet is. Aan dat artikel gaan we hier niet veel tijd besteden, want De Standaard is het type krant dat artikels publiceert genre “De beste manier om blessures te voorkomen is minder hardlopen“.

Zo kan ik ook advies geven.

Het oorspronkelijke artikel kwam uit Nature Communications en wij gingen eens op zoek naar dat onderzoek van de MIT Sloan School of Management.

Boeiend, boeiend! Je moet wel elke zin zeven keer lezen om te weten wat er precies bedoeld wordt, maar dat loont de moeite!

In deze studie hebben ze maar liefst 1.1 miljoen lopers online gevolgd, die samen 350 miljoen kilometers liepen over een periode van 5 jaar. Nu, als je ‘gewoon’ naar zo’n sociaal netwerk kijkt, dan miskijk je je lelijk. Dan zie je tussen de leden die frequent hardlopen automatisch een grote correlatie, maar dat is optisch bedrog. Immers, allerlei factoren vertroebelen het beeld. Zo is er bv. homofilie. Dat is niet wat u denkt. In deze context is homofilie het fenomeen dat mensen de neiging hebben om vrienden te kiezen die sterk op henzelf gelijken.

De eerstvolgende keer dat u dus die ene goede vriend of vriendin vervloekt omdat hij of zij zo egoïstisch uit de hoek kan komen, dan denkt u hier maar eens diep over na.

Enfin. Als persoon A en persoon B vaak hardlopen, maar dat ook zouden doen zonder geconnecteerd te zijn, dan is er geen sprake van besmettelijkheid. Dan is er enkel sprake van homofilie, moet u maar denken.

Met veel toeters en bellen, en de onderzoekers noemen dit de “Instrumental Variables (IV) Estimation”, heeft het onderzoeksteam gefilterd wat dan de échte besmettelijkheid is. Als u dat iets beter wil begrijpen, lees dan even (vier of vijf keer) de volgende toelichting:

“Our approach leverages an inference technique called the instrumental variables (IV) framework, which disentangles endogeneity by using exogenous variation created by natural events as a shock to one endogenous variable to estimate its causal effect on another variable”

Boenk.

Als u dat hebt begrepen, dan mag u mij even een seintje geven. In ieder geval, het blijkt dus dat als mensen in uw netwerk een tandje bijsteken en één kilometer extra lopen, u zelf spontaan 300 meter extra gaat lopen. Gemiddeld, natuurlijk, want als ik iemand één kilometer extra zie lopen, dan moet ik me inhouden of ik zou nog twéé kilometer extra lopen.

En voor wie op jacht is naar een nieuw PR, dit geldt ook voor snelheid! Lopen mensen in uw netwerk plots één kilometer per uur sneller, dan gaat u ook 300 meter per uur sneller lopen. Gemiddeld, natuurlijk, want als ik iemand één kilometer per uur sneller zie lopen, dan moet ik me inhouden, of ik zou nog twéé kilometer per uur sneller gaan lopen!

Maar nu. Wat zeer merkwaardig is: wij worden minder beïnvloed door betere lopers, en we worden méér beinvloed door tragere of meer sporadische lopers! Hoe raar is dat nu! Als iemand sneller is, méér traint, etc., dan is dat een klein béétje een bron van motivatie om de kloof te proberen verkleinen. Maar als iemand trager is, minder traint, etc., dan schieten we pas écht in gang, dan is het virale effect véél groter: dan zijn we er plots op gebrand om die kloof te behouden!

Straf. Als u graag de ingewikkelde uitleg wil, here you go:

“Festinger’s social comparison theory proposes that we self-evaluate by comparing ourselves to others. Comparisons to those ahead of us may motivate our own self-improvement, while comparisons to those behind us may create ‘competitive behaviour to protect one’s superiority’. Our ﬁndings are consistent with both, but the effects are much larger for downward comparisons than for upward comparisons.“

Hier moest ik toch even van bekomen. Wat een schok voor ons nobele zelfbeeld.

In plaats van op te proberen klimmen tot wie beter is, bewaken wij liever de afstand tot wie na ons komt!

Nou moe. Dat wij er zo gebrand zijn om onze superioriteit te in ere te houden, wie had dat durven te denken?

Ik niet.

Laat ons maar veronderstellen dat dit een Amerikaans onderzoek is, dat absoluut niet relevant is voor onze contreien! 🙂

En dan is er nog het verschil tussen mannen en vrouwen. Mannen laten zich beïnvloeden door andere mannen, maar ook door vrouwen. Mannen die getrouwd zijn, herkennen dit misschien.

Vrouwen daarentegen laten zich beïnvloeden door vrouwen, maar niet door mannen. Mannen die getrouwd zijn, herkennen dit misschien.

Toch een merkwaardig fenomeen, niet? Ik ga er geen verder commentaar op leveren, laat staan dat ik me zou laten verleiden tot flauwe grapjes.

In ieder geval, dit is toch straf onderzoek. In plaats van mensen zelf te laten rapporteren over hun gedrag, of in plaats van ingewikkelde experimenten op te zetten, wordt er bestudeerd welke dynamiek er feitelijk in sociale netwerken speelt, gecombineerd met de massa data van GPS watches, fitness trackers & wearables. Op deze manier kunnen we dus ontdekken hoe verandering sociaal besmettelijker kan worden!

De conclusie is dat dit type onderzoek ook in vele andere domeinen relevant is: