Deze ochtend stond er 20 km duurloop op het programma. De laatste loodjes wegen het zwaarst, maar onder een stralend zonnetje, werd dit een héérlijke run.

Wat was ik deze ochtend in gedachten.

Ik dacht aan al die lopers, in Antwerpen, in Londen, en elders. Die er vandaag voluit voor gingen. Loopmaatjes die er weken- en maandenlang hard voor getraind hebben.

In gedachten, wenste ik iedereen een héél fijne loopervaring toe.

Een intense, eerste keer.

Om nooit meer te vergeten.

Een aangescherpte PR.

Om apetrots op te zijn.

Of gewoon, een heel fijne loopervaring. Samen lopend, in warme verbondenheid. Of alleen lopend, genietend van het mooie parcours, en aangemoedigd door enthousiaste supporters.

Ik dacht aan de tientallen lopers die ik ken, en die vandaag voor hun vuurdoop stonden, en ik dacht aan de tienduizenden lopers die ik niet ken, maar die ik desalniettemin, op geheel anonieme basis, een bijzonder fijne race toewenste.

Het deed me denken aan het harde van de marathon.

Als je niet voldoende getraind bent, dan ben je een hapklare vogel voor de hongerige kat.

Maar ook als je wél voldoende getraind hebt, zijn er geen garanties. Geen garanties op een fijne ervaring, geen garanties op de tijd die je zo graag wil lopen.

Zware gedachten. Maar de voorbije dagen waren dan ook zwaar! 🙂 Na een intense trainingsweek was ik moe. Met zowaar een fysiek en mentaal dipje als gevolg. Koud hebben als daar geen reden toe was, en al moe worden bij de gedachte alleen al, om de loopschoenen aan te trekken.

Zo gaat dat dus in de loopsport, met ups & downs, met hoogtes & met laagtes.

Gelukkig stonden er slechts twee hersteltrainingen van een uurtje, op het programma.

De eerste hersteltraining verliep moeizaam, de tweede ging al terug beter.

De 20 kilometer duurloop vandaag, die verliep vlot. De motor zoemde, en geen kwaaltjes te rapporteren.

Aan het einde van de duurloop, stonden er nog twee snellere kilometers op het programma. Avid. Die verliepen prima, de conditie voelt goed.

Wég, dipje.

In gedachten, was ik deze ochtend al heel even in Düsseldorf.

Nog één weekje.

Nu is het echt tijd om rustig uit te bollen …

Er staan nog twee trainingen op het programma, maar die verdienen de naam “training” eigenlijk niet. 🙂

Zo.

En nu is het tijd om rond te neuzen hoe iedereen het er vandaag heeft vanaf gebracht!

Met sportieve groeten,

Peter