Elk verhaal begint ergens… dat van mijn begint op de marathon van Berlijn in 2017. Waarom net daar?

Wel, ontgoocheling zit soms in kleine details. De voorbereiding naar een marathon is plannen, herplannen, vallen, opstaan, proberen, testen, rekenen, puzzelen en evalueren. Er zit ongelooflijk veel tijd in dit alles met als ultieme doel om #breaking3 te bekomen. Er dan 68 seconden van verwijderd zitten voelt als een ontgoocheling…ondanks het feit dat ik 30 seconden sneller liep op de marathon als ooit tevoren. Een zoete smaak met een bittere afdronk.

In de nasleep vraagt een mens zich dan ook af waar die drang vandaan komt om een marathon zo snel mogelijk te lopen. Waarom gaan mensen van vlees en bloed alles tot in detail plannen om uiteindelijk op 68 seconden te stranden? Je gedachten gaan dan ook niet euforisch reageren op het uitlopen van een marathon maar eerder je hele voorbereiding…