Dag beste lezers!

Vandaag gaan wij in gesprek met Stan.

Met SportStan, om precies te zijn!

We hebben het in dit gesprek over het leven, en over vanalles, maar toch vooral, over hardlopen. En over marathons.

Of wat had u anders verwacht? 🙂

Zet je schrap, hier gaan we!

1. Goedemorgen Stan, kan je kort iets over jezelf vertellen?

“Over mezelf? Wel, ik ben 35 jaar jong, een echte Leuvenaar, opgegroeid in Korbeek-Lo, en uitgeweken naar regio Tienen. Daar vind ik in de natuur de rust om heerlijk te lopen, en veel te fietsen.

Qua werk ben ik ooit begonnen als leerkracht.

Godsdienst, nog wel!

Maar ik heb er altijd van gedroomd om sportjournalist te worden. MNM was na Donna een logische stap. De Olympische Spelen in Londen waren heel fijn, en het programma over de Tour (Tour Of Beauty) met Ann Reymen, was ook memorabel. Daarnaast ben ik contentverantwoordelijke / eindredacteur algemene inhoud bij MNM.

Ik ben gelukkig getrouwd, wij hebben twee kinderen, en wij zijn een modaal en blij gezin.

Iets meer dan een jaar geleden kreeg ik wel een groot verlies te verwerken, de dood van mijn papa. Dat was een eerste mokerslag in mijn zondagskindleven. Mijn papa was mijn eerste supporter voor de marathons, en mijn hardlopen is nu ook een aandenken aan hem.

Hij deed me de dingen doen waardoor ik nu sta waar ik sta. Hij gaf met een grenzeloos en eindeloos vertrouwen.

Ooit heb ik mijn rug gebroken met skiën, daardoor mocht ik een jaar niet sporten. Toen ben ik door de 100 kg gebroken en toen heb ik echt ongezond geleefd.

Dat was het moment om het tij te keren en mijn leven sportiever aan te pakken!

2. Wielrennen en voetbal zijn je grote passies. Hoe kijk je naar de loopsport?

Wielrennen is inderdaad de passie der passies. Sinds ik heel jong was, ben ik al zot van koers!

Voetbal heb ik altijd gespeeld.

Atletiek bekeek ik uiteraard ook, nog in de tijd van Vincent Rousseau, William Van Dijck en Patrick Stevens.

De concrete kennis kwam pas later, nadat ik zelf begon te lopen.

Dan schat je dat allemaal zoveel hoger in, én apprecieer je dat steeds meer.

Je kan dan immers inschatten wat die mannen en vrouwen doen en dat is waanzinnig straf!

3. Je hebt nu inderdaad zelf een aantal marathons achter de rug! Vertel?

Van nature ben ik niet echt een loper: ik heb een zwaar gestel, ik kom snel bij, en ik speelde liever voetbal.

Daarnaast leef ik ook graag! 

Voor een goed doel heb ik zes jaar geleden besloten om de marathon van Parijs te doen.

De doelstelling was: “uitlopen, en graag binnen de 4u15”, en dat kwam perfect uit.

Zo ging de bal aan het rollen, en dan wil je natuurlijk meer, harder en beter…. Je krijgt ook gewoon echt goesting om kilometers te lopen.

Parijs 2 was een gezonde gok voor “3u59”. Alleen staken een blessure én gigantisch veel sneeuw plots stokken in de wielen 😦  Het was hard om te trainen, ik mocht zelfs niet skiën, de laatste trainingen deed ik op de loopband. Gevolg: een sterke start, en het ging best vlot  tot aan 30 km, maar toen kreeg ik veel verval, en ik ben geëindigd in 4u07.

Voor de marathon van Stockholm was het me menens. Die marathon voelde nog zwaarder aan qua parcours dan Parijs. Ik deed m’n voorbereiding met sportcoach Ruud Van Thienen, en dat was echt perfect. Afwisseling, fartleks, pistewerk, tempo’s en duurlopen met variatie in tempo. Stockholm was dan ook prima met 3u57, waarbij ik op de legendarische piste nog vloog, én de laatste 2 km maar liefst 650 plaatsen heb gewonnen. Indeling is key. Alles zat toen goed.

Valencia was m’n meest recente marathon. Ja, ik had me wel voorbereid, maar ik had niet voldoende basis. Ik had niet veel zin in de trainingen van 30 km, en dat betaal je natuurlijk cash.  Ik kroop echt naar de aankomst. Het is een wonder dat het toch nog 4u16 werd. Aangenaam lopen was het niet! 🙂 Shock

Op 13 mei mik ik op de marathon van Kopenhagen om m’n PR aan te scherpen, en om m’n 5de medaille te strikken!

4. Wat betekent hardlopen voor jou persoonlijk?

Het gevoel van vrijheid tijdens het lopen!

Maar dan moet je dus eerst die eerste trainingen verwerken, waardoor je comfortabel gaat lopen.

Eens je daar zit, wordt het lopen pure ontspanning en kan je variëren in tempo’s.

Ik geniet ook echt van de omgeving, van verhalen verzinnen tijdens het lopen, denken aan alles wat je mist, denken aan alles wat je hebt, en 10 keer na elkaar dezelfde plaat opzetten 🙂 Ik ga nergens heen zonder er te lopen. In de bergen, aan zee …

Hardlopen hoort nu bij mijn leven. Ik weet dat ik mijn grenzen heb, maar ik wil die graag bereiken. En een beetje pushen.

5. Wanneer vervloek je jezelf?

Te vaak krijg ik nog een ‘hongerklop’. Vroeger kon ik dan niet meer. Nu stop ik dan even, ik adem rustig, en start zachtjes opnieuw.

Eigenlijk vervloek ik mezelf voor de rest niet vaak 🙂

Ik weet dat het soms afzien is, maar dat karakter heb je nodig. Het is ontspanning, dan moet je ook niet kwaad worden, maar ten volle genieten van het afzien.

Ik vervloek mezelf enkel als ik te lang niet loop, want dan speel je best snel je ritme, loopbeweging en tempo kwijt, en dan is het harken.

6. Je volgende uitdaging wordt dus Kopenhagen in mei. Je doel is ambitieus, 3u45. Hoe bereid je je voor (welk schema volg je, etc.), en hoe verloopt de voorbereiding?

Ik hoop terug met een trainingsschema van Ruud te werken. Ik bouw op, met 4 à 5 trainingen per week. Op zaterdag doe ik intervaltraining op de piste, en die verhoog ik week na week. Zondag doe ik m’n lange duurloop met een kameraad, die verloopt trager, wat ideaal is voor mij om een fond op te bouwen.

Tijdens de week doe ik trainingen tussen 8 km en 10 km, met fartleks en piramide-runs waarbij ik elke kilometer versnel om dan terug richting trager te gaan.

Mijn gemiddelde tempo tijdens het lopen is op een jaar van 5:35 min/km naar 5:25 min/km verbeterd. Ik wil graag nog sneller gaan, de ambitie is er.

M’n schema, dat is wel belangrijk, ik heb dat nodig om me die trigger te geven.

7. Ik zag dat jij actief bezig bent met het stimuleren van je medemensen om in beweging te komen? De rol als motivator ligt je wel, klopt dat?

Jazeker! Mijn vrouw loopt intussen ook haar kilometers, en zij loopt nu gemakkelijk 8 km. Op het werk push ik ook 🙂 Mijn collega’s vragen raad aan mij, en zij zien in mij een gewone, lees: verre van afgetrainde mens die toch mooie doelen kan halen. Ze vragen dan hoe je best kan opbouwen, en dan help ik hen graag. Ik heb ook een kameraad zover gekregen dat hij meermaals per week gaat trainen, en dat vind ik fijn.

Mensen zouden echt meer buiten moeten komen!

8. Tot slot, wat is jouw belangrijkste advies aan de lezers?

Volg je eigen lichaam, leer je lichaam goed kennen.

Iedereen loopt en beweegt anders, dus neem niet te veel voorbeeld aan anderen.

Focus op jezelf, en wees samen met al die andere lopers trots op wat je doet, hoelang of hoeveel je ook loopt.

Als je je lichaam goed kent, dan voel je je hartslag goed aan, dan weet je hoe snel je loopt, en dan ben je helemaal klaar om te genieten van je training.

Het maakt je echt een ander mens!

——————–

Juist. Dat is zo … ! 🙂

Dankjewel voor je tijd, Stan! 

En wij wensen jou héél veel succes in Kopenhagen!

Met sportieve groeten,

Peter