Beste lezers,

Deze hardloper is in het huwelijksbootje gestapt.

En nog geen klein beetje. Deze hardloper zag namelijk de kans schoon om in het huwelijk te treden met de mooiste, de warmste, de liefste, de meest pientere, en, dat speelt toch ook een rol, de meest sexy vrouw van het westelijke halfrond, alsmede van het oostelijk halfrond.

De voorbije week hebt u op deze blog niet veel nieuws onder de zon zien verschijnen, en daar was een goede reden voor. Ik wou graag voorrang geven aan een andere schrijfopdracht.

M’n dochter polste er vorige week nog naar, en terwijl ik zelf even niet in de woonruimte aanwezig was, hoorde ik haar vragen: “Kathelijne, schiet papa een beetje op met het schrijven van zijn huwelijksgelofte?”.

Uit de toon waarop de vraag werd gesteld, bleek duidelijk dat zij wist op welk antwoord zij haar spaarcentjes, desgevraagd, zou inzetten.

“Ach”, zei Kathelijne toen quasi-nonchalant:

“Als mijn aanstaande aan het altaar verschijnt zonder een mooie huwelijksgelofte, of met een flauw, zoutloos tekstje dat hij van het internet heeft geplukt, dan stuur ik hem toch gewoon meteen weg hé?”

Nou. Beste lezer, een gevoel van milde paniek overviel mij, en zo hebben wij deze blog maar ‘ns een weekje rust gegeven, ook een blogger moet z’n prioriteiten kennen. Maar goed, alles is wonderwel vlot verlopen, af en toe vroeg een flauwe plezante op het trouwfeest waarom ik m’n loopschoenen niet aan had, maar goed. Enfin, na de ceremonie, na het vieren en na het feestgedruis, was het vandaag opnieuw tijd voor een training.

Mijn eerste training als gehuwde hardloper.

Een beetje nerveus, was ik wel. Maar het viel reuze mee.

Na enkele honderden meters voelde ik al dat gehuwd hardlopen even fijn is als ongehuwd hardlopen.

Op het programma stond een duurloop, met onderweg 5 keer een versnelling van 1 km aan 4:15 min/km. Het was 9u30, en al bijzonder warm in het park van Tervuren. De versnellingen gingen goed, maar om tijdsredenen moest ik de stukjes tussenin enigszins inkorten.

Tijdens deze training maakte ik onverwacht kennis met Wilhelm, een sympathieke hardloper uit het verre Duitsland. Ik vroeg hem of hij het WK voetbal een beetje volgde, en hoe de mannschaft het deed, in het verre Rusland, waar zij het historisch gezien toch altijd al moeilijk hadden.

Wilhelm vertelde me dat zij uit het WK zijn geknikkerd, en dat zij verloren hebben tegen een land waar ze maar amper aan 11 spelers geraakten, Zuid-Korea. Nou brak m’n klomp. Rare humor hebben die Duitse hardlopers toch.

Zelf lichtte ik toe dat onze Rode Duivels het weldra gaan opnemen tegen Japan, zeer tot het verdriet van Nozomi, die graag een WK-finale Japan-België had gezien. Maar ja, in het voetbal heb je niet voor het kiezen.

Na het hardlopen moest ik mij bijzonder haasten, als de bliksem onder de douche, en toen moest ik mij reppen naar een evenement van de lokale CD&V-afdeling.

Ja, ik weet het, beste lezers, ik weet het, vaak genoeg heb ik benadrukt dat dit een politiek neutrale blog is.

Maar aangezien de mooiste, de warmste, de liefste, de meest pientere, en, dat speelt toch ook een rol, de meest sexy vrouw van het westelijke halfrond, alsook van het oostelijk halfrond, op het nummertje 12 zal prijken, wou ik deze zomerse BBQ niet missen.

Te laat komen was trouwens geen optie, zo had deze kersverse echtgenoot goed begrepen, en precies op tijd arriveerden wij ter plekke.

De manier waarop Kathelijne mij inspireert, beste lezers, is erg fijn. Bij onze trouw, kreeg ik van haar een boekje cadeau, “De wijsheid van de witte wolf”.

Zo mooi, beste lezers. Ik kan het, bij deze, warm aanbevelen.

Voor wie geen tijd heeft, of voor wie mijn fantastisch advies niet wenst te volgen, alvast een beknopte samenvatting:

“Wij hebben allemaal een zwarte én een witte wolf in ons.

De witte wolf is wijs, zachtaardig, en liefdevol.

De zwarte wolf zit vol onrust, angst en woede.

Deze twee wolven vechten met elkaar. Soms heeft de ene de overhand, soms de andere. 

In dit boek leer je via prachtige volksverhalen hoe je je witte wolf kan omarmen. Op elk moment in ons leven kunnen wij ons eigen gedrag sturen.  Door onze innerlijke witte wolf te omarmen en door onze zwarte wolf beter te begrijpen, vinden we meer rust. Aan jou de keuze welke wolf je voedt.”

Voilà. Veel leesplezier, veel sportplezier, en iedereen morgen goed supporteren voor onze Rode Duivels hé!

Met sportieve groeten,

Peter