Beste lezers,

Bij deze kunnen wij u het heuglijke nieuws melden, wij hebben een fijne gezinsuitbreiding te vieren!

In ons aquarium huizen nu twee nieuwe visjes. Mijn zoon heeft hen Flup en Firmin genoemd, in de vaste veronderstelling dat wij twee mannetjesvissen in huis hebben gehaald.

De twee nieuwe visjes voelen zich als een vis in het water, de integratie verloopt voortreffelijk. Aan de twee visjes die reeds eerder in ons aquarium huisden hadden wij dan ook, bij wijze van schrandere  & proactieve voorbereiding, gevraagd om het VN-Migratiepact te ondertekenen. Aanvankelijk vielen ze daar niet voor te porren, maar eens het hen duidelijk werd dat er geen visvoer meer te verwachten viel, alvorens dit niet-bindende documentje ondertekend werd, veranderden zij spectaculair snel van mening.

De problematiek situeerde zich op een héél ander vlak: mijn dochter was de mening toegedaan dat onze twee nieuwkomers twee vrouwelijke exemplaren zijn, en dat Anna en Elsa dus beter gekozen namen zijn.

Beste lezers, aangezien ik niet graag partij kies tussen mijn kinderen, en aangezien ik er zelf maar weinig zicht op heb, of het nu mannetjesvissen dan wel vrouwtjesvissen zijn, besloot ik hen Firmin & Elsa te noemen, ik dacht, dan is er toch ééntje juist.

Oh. Als Kathelijne mij een pee kan stoven, dan zal je haar niet zien twijfelen, en aldus achtte zij het moment opportuun om eens flink de draak te steken met mijn conflictvermijdende besluitvorming, en zij noemt onze nieuwe visjes nu consequent Flup & Anna.

Zoals de lezer zich kan voorstellen, heeft een en ander al tot lelijke misverstanden geleid.

Zo is één van de twee nieuwe visjes een wel héél gulzig beestje, met de onhebbelijke neiging om het visvoer van de andere visje mee op te schrokken.

Absoluut niet sympa, en u kan het zich voorstellen: de andere visjes natuurlijk in alle staten! Die riepen verontwaardigd: “Dat is proper! Wij zullen het VN-Migratiepact wel ondertekenen! En die nieuwkomers zijn hier nog niet goed en wel gearriveerd, of ze eten al ons visvoer op!”

Enfin, u weet hoe dat gaat. Er schuilt een populist in ieder van ons.

Ik zei tegen m’n dochter:

“Lieve schat, als je de visjes eten geeft, zet dan Firmin even in een aparte bokaal, om ruzie en ambras te vermijden”.

Zo gezegd, zo gedaan, maar door de algehele verwarring omtrent de namen van onze visjes zette m’n dochter het verkeerde visje in een aparte bokaal, onze Anna.

En dat is nu werkelijk waar een graatmager scharminkel, die dringend moet aansterken, dus dat ging flink mis.

Hup, Anna terug in het aquarium, en hup, mits wat tegenstribbelen, Firmin in een aparte bokaal, alwaar hij even kan nadenken over z’n asociale gedrag, en alwaar wij hem streng maar rechtvaardig opnieuw een gezonde eet- en levensstijl kunnen aanmeten.

Nou. Zelden heb ik een goudvis zo nijdig weten kijken. De sfeer zakte hier zowaar vér onder het nulpunt.

Ach, het komt allemaal wel in orde. Wij blijven de visjes koppig met onze eigen namen aanspreken, maar zolang daar geen identiteitscrisissen uit voortkomen, is er geen vis overboord.

Ondertussen zitten de lezers van deze blog niet stil, moet ik zeggen. Vragen dat ik blijf ontvangen! Onlangs was het weer prijs. Een digitaal berichtje van Firmin. Niet van Firmin de goudvis, maar van de 78-jarige Firmin uit Bikschote.

Hier gaan we.

“Beste Peter,

Koekoek!

Ik ben Firmin, uit Bikschote.

Kent u Bikschote? Bikschote is een zeer mooie gemeente. Tijdens de Eerste Wereldoorlog is hier hard gevochten, dat was niet van de poes.

Zelf heb ik niet mee gevochten, want in 1914 was ik nog niet eens geboren. Enfin, ik geef het graag mee voor uw historisch geïnteresseerde lezers: Bikschote lag bàm in de frontlijn, aan de Ieperboog. Bij de inval, sloegen de Duitse troepen hier een bruggenhoofd over het Ieperleekanaal, maar ze moesten dat bruggenhoofd al snel weer prijs geven. En op 21 oktober 1914 werd hier de Slag bij Langemark uitgevochten: tegenover het professionele Britse leger stonden toen twee Duitse Reservekorpsen, die bestonden uit slecht getrainde en onervaren Duitse soldaten, voornamelijk scholieren en studenten. Beste Peter, je mag eens raden hoe dàt is afgelopen. Een bloedbad! De Duitse troepen zetten ’s ochtends vroeg, na een deugddoend ontbijt, de aanval in, en helaas werden zij vlak na dat deugddoende ontbijt massaal in de pan gehakt, door het Britse leger. Daar konden de Duitsers niet mee lachen, je weet hoe competitief die mensen zijn ingesteld!

Ik geef het maar mee. 

Wel, beste Peter, eerst en vooral wens ik u te feliciteren met uw fijne blog. Wat mij betreft is dit uw blog de schitterende poolster aan de bloghemel, ik ken geen enkele blog waar de digitale meerwaardezoeker in zulke bevredigende mate aan zijn trekken komt.

Maar goed, alvorens je naast je schoenen gaat lopen, vraag ik graag jouw mening even over de volgende vraag: is het –  volgens jou – aan te raden om nuchter te trainen? Daar zou ik graag uw mening over kennen, want we zullen het maar zeggen zoals het is, jij lijkt er toch veel verstand van te hebben.

Met bewonderende groeten,

Firmin, uit Bikschote”

Nou.

Beste lezers, al die vragen, dat wordt ondertussen een hele klus, moet ik zeggen. Vroeger ontving ik zo om de drie weken eens een vraagje van een verdwaalde digitale lezer, maar stilaan loopt dit volledig uit de hand. Maar goed, het is niet anders, en dus en avant, een antwoordje voor Firmin:

“Beste Firmin,

Koekoek.

Hier een antwoordje van Peter, uit Tervuren.

Hartelijk dank voor uw vriendelijke berichtje!

Vooral de paragraaf met uw mening over mijn blog, vond ik zeer raak getypeerd, u bent duidelijk een kenner.

Mijn excuses voor het korte antwoord, want ik heb het erg druk. Vandaag moet ik een hele dag rusten en luiwammesen, voor de trail Olne-Spa-Olne morgen, u kan zich wel voorstellen hoeveel stress al dat uitrusten en nietsnutten met zich meebrengt.

Eerst en vooral, Firmin, fijn dat u op uw gezegende leeftijd nog aan hardlopen doet!

Wat betreft uw vraag over nuchter trainen. Wel, nuchter trainen vind ik zeker een warme aanrader. Het tegenovergestelde vind ik dan weer niet aan te raden. Als u voor de hardlooptraining eerst nog een piramidetraining afwerkt met acht pilsjes, zeven glazen rode wijn, zes trappisten, vijf portootjes, vier graanjenevertjes, drie gintonics, twee flinke bellen cognac, en één irish coffee, dan zijn de gevolgen niet te overzien, zo valt te vrezen, en dan zal dat de kwaliteit van uw hardlooptraining geenszins gunstig beïnvloeden.

Nà de training mag u uiteraard gerust een trappistje drinken, best zo’n dubbele, zo’n bruin brouwsel, daar sterk je van aan, naar verluidt. Al heb ik dat ook maar van horen zeggen, want zelf drink ik geen druppel alcohol, dat is een principe-kwestie. Nu we het daar toch over hebben, Kathelijne en ik eten steeds minder vlees. Gisteren hebben wij bijvoorbeeld een héérlijke groentenburger gegeten. Daar zaten groenten in, en geen vlees. Eerlijk gezegd Firmin, dat was erg lekker en voedzaam, Kathelijne is nogal een keukenprinses! Ik heb nogal gesmikkeld, moet ik toegeven!

Niet dat ik wil polariseren, maar die groentenburger was, wat mij betreft, even lekker als pakweg een steak  au poivre. Enfin, ik geef het maar mee, voor de volledigheid, want deze kleine uitwijding valt geheel buiten het bestek van uw vraag, dat besef ik terdege, maar evengoed, ik dacht, Firmin kan er maar z’n voordeel mee doen.

Beste Firmin, fijn dat u op 78-jarige nog steeds aan hardlopen doet, en ik zou zeggen: keep up the good work, en hou je taai!

Met sportieve groeten,

Peter”

Voilà. Bij deze is Firmin z’n vraag weer mooi beantwoord.

Tot slot kan ik nog mededelen dat Kathelijne en mezelf gearriveerd zijn in het verre Olne alwaar het pijpestelen regent.

“Liever vandaag dan morgen”, zei ik tegen m’n lieve schat.

Wij verblijven hier in L’Aube des Saisons, een héél mooie B&B, nog geen jaar aan de slag, en nog niet te vinden op booking.com, ik geef het maar mee, als ultieme tip, voor als u zelf ook eens in Olne wil overnachten.

Wij slapen in een prachtige kamer, die “L’Hiver” wordt genoemd, en waarover wij lezen:

“Spacieuse sous la mansarde, à la décoration scandinave, elle est très chaleureuse avec ses poutres apparentes. La salle de bain est équipée en plus d’une baignoire. Elle dispose d’un canapé transformable. L’Hiver est le moment propice du contact de la chaleur et du dialogue auprès du feu”.

Inderdaad!

Wij zijn er klaar voor. Klaar om vandaag een hele dag te rusten en te luiwammesen, en morgen gaan we ervoor, om 8u stipt start de OSO!

Met sportieve groeten,

Peter