Beste lezers,

Het moest er ééns van komen natuurlijk: de allerlaatste blog van 2018.

En dat wil nu lukken: heden voelen wij ons juist een tikkeltje weemoedig.  Zodus en zodoende luisteren wij naar het immens en intens mooie “You and your friend” van Dire Straits.

Kippenvelmuziek, als u het mij vraagt. En anders ook. Onderwijl nuttigen wij een biertje, Heineken 0.0.

Die combinatie alleen al, maakt een mens weemoedig: Heineken, en “birra analcolica”, tijdens de zomer meegebracht uit het verre en zonnige Italië.

Als om een mens nog vlakaf uit te lachen, zetten ze daar dan in grote letters bij: “Premium Quality”.

Wat is het dezer dagen koud en kil. Ook in onze straat, dienen wij te vermelden.

Alhoewel dit een periode van vrede en warmte zou moeten zijn, heerst in onze straat een sfeer van woede en verdriet.

Beste lezers, ik val maar met de deur in huis: Gilbert is niet meer. Gilbert was een roemrijke prijsduif,  een blauwe geschelpte gespecialiseerd in de eendaagse fond. Wel een arrogante duif, dat moeten we erbij zeggen. Zijn baasje, Servaas, woont hier enkele huizen verder. Zowel Servaas als Gilbert kunnen wij gerust als arrogant, hooghartig, en pretentieus omschrijven, en dan ronden we nog naar beneden af.

Nou, en Gilbert, die had er dus voortdurend schik in om Aloïsius uit te dagen en ja, vlakaf te treiteren. Aloïsius is de kater van een andere buur, Modeste. Om Aloïsius kort te typeren: een dagje ouder, niet zo soepel en beweeglijk meer, qua sporten en hardlopen is zijn motto “hoe minder hoe liever”, en van nature is Aloïsius eerder bourgondisch ingesteld.

Aloïsius wordt het liefst van al gewoon gerust gelaten.

Eergisteren, tijdens het ontbijt, zei ik tegen Kathelijne: “Poezemie, dat gaat hier slecht aflopen, voor die arrogante Gilbert. Want alhoewel Aloïsius een al wat ouder, minder beweeglijk beestje is, zie ik dat hij van plan is om nog eens een heuse tijgersprong te wagen, zoals in z’n jonge jaren”. En effectief, Aloïsius, moegetergd door die hautaine Gilbert, kromde z’n rug, en zette de sprint in. Gilbert was niet verontrust, en dacht, “Tegen dat die slome Aloïsius hier is, kan ik nog eerst rustig de krant lezen & een kopje koffie nuttigen, en dan ben ik nog ruimschoots op tijd weg”.

Niet, dus.

Beste lezers, dat werd me een bloederige affaire, wij besparen u de details, laat het ons als volgt samenvatten: Aloïsius was niet bepaald een vegetariër, en hij liet het zich smaken. Na afloop van het feestmaal, bleven nog over: enkele pluimpjes, en een duivenkarkas, tot op het bot afgekloven.

Daar was Servaas, de eigenaar van wijlen Gilbert dus, niet blij mee. Op straat kwam het tot een hevige discussie met Modeste, de eigenaar van Aloïsius, en wie zat er – letterlijk – tussen deze twee vuren in? Juist, uw nederige blogger. Welk een verhitte discussie werd me dit! Servaas liet weten dat Aloïsius één van de allerbeste premium quality prijsduiven van ons land was, en dat een Arabier er recentelijk nog 75.000 euro voor had geboden.

Waarbij ik, misschien een tikkeltje ongevraagd, mijn inschatting in de groep gooide: “Nou, Servaas, dan had je, achteraf bekeken, misschien toch beter dat bod aanvaard”.

Wie denkt dat dit in goede aarde viel, die onderschat de boosheid en het verdriet van onze colombofiel, maar Modeste verdedigde natuurlijk Aloïsius, en hij retourneerde:

“Jamaar, Servaas, wat wil je nu? Sinds jaar en dag vond uw stomme soepduif het nodig om onze Aloïsius op stang te jagen! Dat moest ervan komen hé”.

“Ja”, stemde ik in, “Dat zegt Kathelijne ook altijd: wie de poes uitdaagt, moet nadien niet komen klagen over de consequenties!”

En zo is dat nog een hele reutemeteut geworden, iedereen bemoeit zich daar dan natuurlijk mee, en zo is er nu een pro-Servaas-kamp, versus het pro-Modeste-kamp, enfin, de miserie is niet te overzien, in wat een periode van peis en vree zou moeten zijn.

Mocht u iemand kennen die beroepsmatig of hobby-gewijs actief is als conflictbemiddelaar, dan mag u hem of haar steeds richting de Paardenmarktstraat sturen.

Maar goed. 2019 komt er aan, nog enkele dagen en het is zover. Wij zetten er graag een beetje vaart in, snel en snedig. Daar waar mijn collega-bloggers nog steeds aan hun 2018-overzicht moeten beginnen, was ik zo vooruitziend om alvast eens te informeren wat de plannen zijn van de eerwaarde collega-hardlopers. Zo gezegd & zo gepost bij Keep on running, en héél wat antwoorden zag het digitale licht.

Hoe lastig ook, wij hebben getracht om een beetje orde in de chaos te scheppen, en dat is een beetje tegen m’n natuur in, want chaos in de orde scheppen is eigenlijk méér m’n ding, dat mag u gerust navragen bij Kathelijne, bij m’n arme ouders, bij mijn leerkrachten van weleer, en eenieder die deze blog al een tijd volgt. Enfin, here we go, de doelen van 2019:

1. Eerst en vooral zijn er als vanouds de contraire types, die plannen om in 2019 géén plannen te hebben.

Jan desgevraagd: “Mijn plan is om niet te plannen”.

Ja, beste lezers, wie denkt dat het leven van de blogger steeds een pretje is, die mag hier altijd eens een avondje meedraaien.

2. Een aantal collega’s bevindt zich waar geen enkele hardloper zich wil bevinden: in de lappenmand.

Tommy daarover: “Van mijn pubalgie afgeraken, dat zal plan A zijn”.

Wij wensen Tommy en alle andere hardlopers in de lappenmand een voorspoedig, en een snel en duurzaam herstel toe!

Ha, en het is de tijd van het jaar natuurlijk: hier en daar slaan energiedipjes keihard toe. Bv. Bea laat ons weten:

“Het gaat wat moeizaam de laatste weken, dus eerst uit het energiedipje geraken, en dan beslis ik 😊! Ofwel een PR proberen lopen op een vlakke marathon, ofwel een 55+ km trail lopen. Of allebei, natuurlijk 😀”

Gelukkig zijn die dipjes slechts van zéér tijdelijke aard.

Dixit Virginie: “In eerste instantie ga ik het loopdipje overwinnen. Dat gebeurt aanstaande zondag in Stekene 🤩”.

Vandaag dus.

3. Hier en daar heeft iemand de vraag net iets ruimer opgevat. Wat niet verboden is, natuurlijk. Wel integendeel. Zo reflecteerde Nans meer in z’n algemeenheid over de Marathon van het Leven:

“Wat betreft dé Marathon van mijn Dromen: mijn leven volledig herschikken , herplannen en opnieuw opgelucht ademen ❤. Dat wordt mijn grootste doel in 2019”.

Veel succes, voor Nans!

Ook voor Jan kent hardlopen een ruimere dimensie:

“Ik was vroeger een echte atleet. Daarna kwamen blessures, en alcohol. Nu is lopen een noodzakelijk iets. Lopen of hervallen. De keuze is snel gemaakt!”

4. Rustig en gezond. Een heel aantal lopers zal de focus houden op “gezond zijn & blijven, en dan zien we wel”:

“Vooral blijven lopen op een (voor mij) gezonde manier, en hier en daar een wedstrijdje meenemen als het kan, en zonder mij speciaal op iets te focussen” (Kenneth)

Ook voor Stefaan is het kwestie van eerst in vorm te geraken, en dan terug aan de slag:

“Eerst terug op niveau geraken laatste 2 weken is het meer krasselen dan lopen. Half januari normaal gezien voorbereiding Rotterdam starten, na Frankfurt dacht ik easy PR. Maar precies veel werk aan de winkel👊🏻”

5. Vervolgens lazen we dat er opnieuw véél voor het goede doel zal gelopen worden! De 100 km van Kom op tegen Kanker werd vaak vermeld:

Bv. Bart doet eerst een 30 km-traject bij de 100 km van Kom op tegen Kanker, en beoordeelt dan what’s next:

“Na jaren vol gesukkel begon ik in maart 2018 echt van 0 om, na maanden voorzichtig bezig zijn, tot mijn eigen verrassing na de zomer op de marathon te debuteren (op 47j). In 2019 beoog ik een tweede marathon, in het najaar. Edoch, op de 100 km run voor Kom op tegen Kanker, zal ik 30 km lopen. Als ik me dan echt goed voel, dan kan ik kiezen om half april al een marathon te lopen”.

En Jop gaat in 2019 maar liefst 3.000 kilometers lopen voor To Walk Again:

“Ik ga in 2019 drieduizend km lopen, ik heb een sponsor die 1 € per kilometer gaat doneren voor een goed doel, ten voordele van To Walk Again, van gewezen triatleet Marc Hermans”

6. Bescheidenheid. Hét handelsmerk waarmee wij door het leven hardlopen, zo merkten wij. bv. Els heeft de 20 km van Brussel in het vizier, en noteert:

“Ik wil terug de 20km van Brussel lopen. Dit jaar was de eerste keer, een verkenning dus, in 2019 gaan we voor verbetering. Dit is mijn bescheiden loopplan voor 2019″.

Twintig kilometer: wat ikzelf helemaal niet bescheiden vind, want 20 kilometer lopen, het is niet iedereen gegeven.

7. De jaarplanning.Dat viel me op, aan de reacties: heel wat lezers hebben eigenlijk al een heuse jaarplanning in gedachten.  Bv. Wannes bouwt het jaar als volgt op:

“In maart de Crêtes de Spa (50km), in april de marathon van Antwerpen, in mei – juni de Great Breweries marathon, in juli en augustus: enkele langere loopjes in de Ardennen (of op verlof), in september: nog een Ardennentrail meepikken, in november: enkele lange loopjes, en in december de Bello Gallico (80km)”. 

Idem dito voor Koen:

“Ik heb enkele marathons gepland met als doel: beleven en genieten . De eerste uitdaging wordt de Heuvelland marathon, vervolgens de Nord trail monts des flandres (42km), en dan de Edinburgh marathon. Next, de Beerlovers marathon, en voor september ben ik aan het twijfelen tussen de Jungfrau marathon of de Run The Berg trail (50 km) in Zuid-Afrika. En als laatste, de marathon in Keulen”.

Een goed gevuld jaar, voor Koen.

Enfin, een half jaar vooruit gepland is natuurlijk ook nog steeds erg vooruitziend:

“Het jaar goed inzetten met de Neujahrsmarathon in Zürich op 31 december / 1 januari, dan de marathon van Tokyo, de marathon van Düsseldorf, en de Revel Rockies Denver marathon. Dan zitten we in de helft van ’t jaar. Over de tweede helft moet ik nog eens nadenken :-)” (Stefanie)

Wow. Een stevig programma.

8. Steile ambities. Trail is trending, en vele hardlopers zoeken de hoogtemeters graag op. Bij sommige doelstellingen voor 2019, begon het me te duizelen. Wat hebben sommigen onder ons toch steile ambities, met duizenden hoogtemeters in het verschiet. Zo formuleert Wim de volgende drie doelen:

“Drie grote doelen dit jaar, ter voorbereiding van – misschien – ooit eens de UTMB:
13/04: “The Oner Ultra Trail”, 133 km en 2.227 hoogtemeters,
14/06: “The scenic trail”, 113 km en 7.400 hoogtemeters,
08/09: “L’Infernaltrail des voges”, 120 km en 5.700 hoogtemeters. 
Misschien wat ambitieus, maar het gaan zeker en vast drie mooie avonturen worden!”

Dat denk ik ook.

Daarbij zagen wij ook heel wat internationale programma’s, zo viel op:

“In januari een ultra trail in Vietnam, in maart de “Lacs et chateaux”, in mei de “KvS ultimate”, in juni “The moon 100km” in thailand, in september “Dolomiti di Brenta”, en in november de “Manaslu Ultra” in Nepal. En tussendoor nog enkele kortere trails” (Bas)

Chapeau, zeggen wij dan.

9. De eerste keer.

Ja, beste lezers, de eerste keer, dat is toch iets bijzonder, hé. Als ik aan m’n allereerste marathon terugdenk, wow. Wat waren wij toen jong, naïef, en onschuldig.

Enfin, en laat Sandra dat nu nét op het programma staan hebben:

“Meestal ben ik van de voorzichtigheid, en van de ‘ga ik dat wel kunnen’. Ik heb beslist van dat niet meer te doen, en enkele zaken vast te zetten. Eerste uitdaging: de Drielandenpunt-trail van 21 km in februari. Tweede uitdaging: de 25 km Great Breweries. Derde uitdaging: 33 km Panoramalauf Altenahr. Vierde uitdaging: Mega Mindy kloppen in de Challenge du Brabant Wallon. Nee zeker! En haar met een zegegebaar voorbij lopen, dat ook! En Vijfde (mét hoofdletter), en de grootste uitdaging: mijn Plan M. Ik denk dat ik daar wel zoet mee zal zijn :-)”

Bij deze wensen wij Sandra héél veel succes met plan M!

Ook voor Pascal wordt het de allereerste marathon:

“Eerst hartcontrole, dan een lactaattest, en hopelijk met veel zweet, training, en aanmoedigingen: mijn eerste marathon, in Lissabon op 20 oktober”

Veel succes, voor Pascal!

10. Trager trainen.

Et voilà. Er zijn dus ook hardlopers die rustiger gaan trainen:

“Trager leren lopen. Dat zou voor een Limburger geen probleem mogen zijn 🤪. De Marathon van Amsterdam en de marathon van Malaga staan op mijn droom- & “go and get them”-lijstje! :-)” (Rachida)

Veel succes voor Rachida, en “reculer pour mieux sauter”, heet dat, geloof ik.

Voilà, deze tien soorten doelstellingen hebben wij kunnen onderscheiden in de antwoorden die te berde werden gebracht. Voorts zijn een heel aantal lopers nog aan het plannen, bv. bij Tom zijn nog tips & suggesties welkom:

“Voorlopige planning: enkele trailloopjes, de marathon van Antwerpen, de trail “Haute Provence”, de marathon van Ibiza, en voorts nog aan het plannen: dus ideetjes steeds welkom 🤪!”

Tot slot nog even meegeven: best niet té veel hooi op de vork nemen!

Zoals Machlien benadrukte:

“Zo herkenbaar: al dat hooi … en de balans tussen ontspannen en doelstellingen bewaken 🙄. Dus de kerk in het midden houden, dat is het eerste doel. Daarnaast een PR op de 10 km proberen lopen, en een halve marathon onder de 2u!”.

Ziezo.

Dat was het voor vandaag, hopelijk hebben al deze doelen voor een beetje inspiratie gezorgd!

Met sportieve groeten, en fijne feestdagen voor iedereen!

Peter

P.S. Helaas hebben wij niet alle antwoorden kunnen vermelden, dus daar willen we ons alvast even voor verontschuldigen, neem het vooral niet persoonlijk!