Quint


20190104_153712Lieve Quint,

Je bent nu enkele uurtjes oud, en we richten alvast ons eerste blogje aan jou. Als je ons later vraagt aan hoe dat precies is gegaan, die geboorte, dan herlezen we dit samen nog eens?

Tussen haakjes, eigenlijk gaat deze blog meestal over hardlopen, maar vandaag wijken we héél graag eens af, van dat stramien.

Op vrijdag 4 januari 2019, omstreeks 15u19, mochten wij jou eindelijk met open armen verwelkomen. We hebben jou onmiddellijk in ons hart gesloten, je bent een wolk van een baby, aldus de objectieve, geheel neutrale mening van jouw mama en je papa.

Eigenlijk hadden wij jou op 27 december al in ons midden verwacht, lieve Quint. Maar je hield het graag spannend, zo mocht blijken.

Eerst één dagje overtijd, dan twee daagjes overtijd, en uiteindelijk een hele week overtijd. Misschien een voorproefje, misschien wou je ons op je prille leeftijd al eens laten zien wie er beslist over de gang van zaken.

20190104_154251Quint, vandaag keek ik in de loop van de dag vol bewondering naar je mama. M’n hart liep over van de warme liefde voor Kathelijne Verboomen, de vrouw van mijn droomen. Wow. Zo’n bevalling, dat is me wel wat, dat hoef ik jou niet te vertellen.

Wie zich zou afvragen waarom moedertje Natuur het zo heeft geregeld dat vrouwen bevallen van kindjes, en mannen niet: ik denk dat ik het antwoord te weten ben gekomen.

De geboorte van een kleintje: zo’n oeroude gebeurtenis. Reeds 2,5 miljoen jaar geleden ging het ook zo, op deze manier. Weliswaar niet in Gasthuisberg, en met iets minder spitstechnologie voorhanden, maar met dezelfde intensiteit, de pijn, het afzien, eufemistisch “de arbeid” genoemd.

Die geboorte is nog steeds een bijzonder hard, en rauw proces, hard labeur. Een diepe buiging voor jouw mama en voor jou, Quint.

Toen jij verscheen, lieve Quint, dat is een moment in je leven dat je nooit meer vergeet: de vreugde, de blijdschap, de ontroering, een tsunami, tranen van ontroering die plots opwellen.

20190104_165939De drang om je te knuffelen, je vast te houden, kusjes te geven. Zo frappant: hoe je in een mum van tijd zo’n sterke band kan voelen!

Vanaf het allereerste moment zag je er een gezond kereltje uit: de longen wijd open, een eerste flinke schreeuw.

Al bij het eerste huidcontact, ging je enthousiast op zoek naar een voedzame maaltijd.

Dicht bij je mama, om te bekomen van de traumatische gebeurtenis die je achter de rug had. Van een warme, veilige & knusse buik, naar een omgeving waar het plots 20 graden kouder bleek te zijn, en waar ze met een straffe stadionlamp in je oogjes schenen.

En nu lig je hier bij ons, in alle rust en vrede, de onschuld zelve. Een wondertje, waar we negen volle maanden naar uitgekeken hebben. Vandaag stond de wereld even stil voor ons. Eerst hebben wij even discreet genoten, in stilte en in alle rust, en dan hebben we de nodige belletjes gepleegd en berichtjes verzonden. Hopelijk blijf je er een beetje bescheiden bij, Quint, maar het regende onmiddellijk complimentjes over jou.

20190104_210612En binnen de kortste keren stonden jouw beide peters aan je bedje.

Zo. En nu begint het avontuur. Zonet hadden wij de eer om voor het eerst, maar niet voor het laatst, jouw pampertje te vervangen.

Vervolgens was het de bedoeling dat je in je eigen bedje zou gaan liggen, en dat vond je maar niets. Dus nu lig je terug tussen je mama en papa.

Quint, wat kijken wij uit naar alles wat komen gaat, de mooie momenten tussen papa en zoon, tussen mama en zoon, de kennismaking met Jarne en Charlotte, en we nemen jou graag op in ons cirkeltje van familie en vrienden. We gaan er alles aan doen om jou op weg te helpen, in deze – onder ons gezegd en gezwegen – toch wel rare wereld!

Lieve knuffel, en dikke kussen,

Van je papa & je mama

25 gedachten over “Quint”

  1. Van harte gefeliciteerd. Geef Cathelijne een dikke knuffel van mij voor haar geleverde prestatie. En Quint, die ouders van jou zijn toffe mensen. Dat gaat goede komen met jou en je fijne familie.
    Geniet van elkaar .💕🎉🎈💕💕💕

    Geliked door 2 people

      1. Ja, het jaar is prima begonnen! Helaas wel niet op sportief vlak…kraakbeenletsel in knie. Paar weken niet mogen lopen, maar dagelijks een portie kracht- en stabiliteitsoefeningen op het menu. Sinds vorige week terug mogen opstarten, met toestemming om 2x per week 20 minuutjes te ‘lopen’ (lopen, wandelen, lopen wandelen, start-to-run principe…) Traag tempo, hoge cadans, loophouding lichtjes anders…met nog steeds de dagelijkse obligatoire oefeningen. We zullen maar denken dat we er sterker uitkomen zeker? De frustratie steekt alvast lichtjes de kop op… En jij? Ik zag laatste op Strava dat je een sessie hebt moeten afbreken?

        Geliked door 1 persoon

        1. Dag Lander, dan wens ik jou de heel goede revalidatie en hopelijk be je snel terug helemaal in vorm he !! Ja, ik heb een flinke kuitverrekking … gelukkig is de komst van Quint nu toch een goede periode om even rust te nemen … 😉

          Like

Geef een reactie op Peter De Groof Reactie annuleren