Beste Mark,
Hoe gaat het met u? Wij horen hier weinig over u. Men zou denken dat Nederland en België mijlenver van elkaar verwijderd liggen, terwijl wij toch goede buren zijn, niet?
Hoe ervaart u de relatie tussen Nederland en België? In vroegere tijden durfde het er wel eens bovenarms opzitten, zo herinner ik mij. Had onze kwajongen van dienst, we noemen hem nu even niet bij naam, uw illustere voorganger Jan Peter Balkenende omschreven als “een mix van Harry Potter en brave stijfburgerlijkheid”.
Hoe onbeschoft is dat?
Onze toenmalige premier, Yves Leterme, heeft toen in zeven haasten een brief moeten schrijven, naar J.K. Rowling, met onze nederige excuses, dat het niet meer zou gebeuren, enzovoort.
Beste Mark, wat ik wou vragen, hoe gaat het daar met die nitwit, Geert Wilders?
U zal het misschien niet graag horen, maar daar horen we hier eerlijk gezegd méér over, dan over u.
Onlangs verscheen zijn kloeke quote hier in het lang en in het breed in onze media:
“Mensen die me willen stoppen, zullen me eerst moeten vermoorden”.
Ik wil niets zeggen, Mark, maar als hij het nu zelf suggereert?
Het Nederlandse strafrecht ken ik niet op m’n duimpje, dat moet ik deemoedig bekennen.
Maar als iemand nu zélf de suggestie aanbrengt, zijn dat dan geen verzachtende omstandigheden?
Enfin. Wat ik je wou vragen, Mark.
Hoe blikt u terug op 2016?
Het jaar dat de Nederlandse bevolking het associatieverdrag met Oekraïne afwees in een referendum? Als we even filosofisch mogen zijn: zo’n referendum, is daar al ooit iets goed uit voortgekomen?
Zo’n volksraadpleging, dat is toch om ellende vragen, niet? Ik kan me nooit van de indruk ontdoen: hoe dommer de vraag, hoe dommer het antwoord.
“Babbel1908” zegt het zelf, op het forum van AD:
“Waarom willen wij als burgers toch overal inspraak in hebben?
Een terechte vraag. Zeker in Nederland, denk ik. En Babbel1908 (zij heeft haar naam niet gestolen), vervolgt:
“Het hele idee van democratie is toch juist dat we stemmen op iemand die ons vertegenwoordigt, en die beslissingen neemt over onderwerpen waar de gemiddelde Nederlander geen verstand van heeft?”
Ja, dat is het hele idee, wat mij betreft. Babbel1908 heeft er een klare kijk op, Mark. Misschien moet u wat beter luisteren, naar de Babbels van deze wereld.
Enfin, u organiseerde dus toch een referendum, tegen het advies van Babbel en mijzelf in, en nu moet u natuurlijk met truken van de foor beginnen, ik citeer uw eigen woorden:
“Het ging om een raadplegend, niet-bindend referendum. Ik heb nooit gezegd dat we de uitslag zouden overnemen. Ik heb gezegd dat we er iets mee zouden doen”.
Nu ja. “Niets is ook iets”, zo zeiden wij in de kleuterklas, bv. bij een malafide deal die tot ambras leidde, waarbij juffrouw Suzanne dan moest interveniëren.
Het moet gezegd: een interventie van juffrouw Suzanne, daar zat niemand op te wachten. Dan losten wij de ruzie eerlijk gezegd nog liever intern op, als het enigszins mogelijk was.
Nu we het er toch over hebben: in de derde kleuterklas dacht ik dat ik kon vliegen.
Op een blauwe maandag stapelde deze piloot in wording een indrukwekkende hoop Goodyear-banden op elkaar, hij beklom de toren, en hij begon aan zijn eerste vlucht.
Dat werd meteen een noodlanding, en een flinke crash, Mark.
Hup, in aller ijl naar de dokter voor enkele hechtingen aan de geschonden kin. En ik moet er wellicht geen tekening bij maken: juffrouw Suzanne in alle staten.
Enfin, terug naar Oekraïne. In het juridisch-wél-bindende-besluit staat nu dat het akkoord voor Oekraïne géén opstap is naar het EU-lidmaatschap.
En dat Oekraïne géén recht geeft op militaire bijstand als het wordt aangevallen.
En nu mag iedereen eens raden door wie het land zoal zou kunnen aangevallen worden, in 2017?
Het voornaamste zouden we nog vergeten: het nieuwe, aangepaste associatieverdrag geeft geen recht op extra geld voor Oekraïne.
Hopelijk plant u in 2017 geen vakantie in Oekraïne, Mark, want de mensen in hun portemonnnee zitten, er zijn maar weinig zaken die zich zo diep in het collectieve geheugen nestelen.
Over 20 jaar zullen wij hier nog steeds weten wat er bedoeld wordt met de Turteltaks. Oei, dat is een grapje dat u wellicht niet helemaal zal vatten.Laat maar zitten, Mark.
Enfin, u zei het zelf: u kan niet iedereen gelukkig maken.
Dat lijkt me een correcte inschatting.
Iedereen denkt maar dat u er bent om hem of haar gelukkig te maken, maar zo werkt het natuurlijk niet.
Mensen moeten zelf hun broek ophouden.
Mensen moet zelf voor hun eigen geluk zorgen!
We gaan afronden, Mark. Ik ben het helemaal met u eens, u kan niet iederéén gelukkig maken. Maar probeert u toch maar om zovéél mogelijk mensen gelukkig te maken?
In eerste instantie natuurlijk uzelf. Wij lazen vandaag dat u alleenstaande bent.
In 2017 wensen wij u een fantastisch lief toe!
Met vriendelijke groeten,
Peter