Nog twee keer slapen, en wij lopen de halve marathon van Essene.

Essene, waar ligt dat nu weer, hoor ik u denken? Nou, ergens tussen Teralfene, Hekelgem, en Affligem, dat heb ik ook maar via Google ontdekt.

Vroeger had Essene de straat met de langste straatnaam van heel België, namelijk de “Parallelweg van ’t Klein Kapelleveld”.

Dat straatje hebben ze tot “Parallelweg” gereduceerd, en wég was het record van de langste straatnaam toen.

Geen makkelijk parcours, vermoed ik, de organisatie heeft het nogal eufemistisch over “een zeer mooi, landelijk en glooiend parcours”.

Benny suggereerde om onder de 1u30 te lopen, we gaan ons best doen. Aan de schoenen zal het in ieder geval niet liggen.

Vandaag vroeg ik het me af, wat ik eigenlijk deed toen ik nog niet aan hardlopen deed?

Ik moest eens diep nadenken.

Ik kon het me nauwelijks herinneren.

Voetbal! Dàt deed ik toen. Voordat ik aan hardlopen deed, was ik linksback bij Red Star Haasdonk.

Linksback, dus het idee was dat ik de oprukkende flankaanvallers op de linkerflank moest zien af te stoppen, goedschiks of kwaadschiks. Wegens mijn nogal beperkte technische bagage, werd dat meestal de optie “kwaadschiks”.

Nochtans, ooit scoorde ik als linksback een wondermooi doelpunt. Een droge knal, snoeihard, niet te stoppen. De doelman grabbelde nog in het ijle, maar de bal verdween onherroepelijk in de netten! Helaas was die grabbelende doelman onze eigen doelman. De wanhoop nabij riep hij mij toe: “De Groof! Waarom deed je dat nu?” 

Een voor de hand liggende vraag, maar toch moest ik hem het antwoord schuldig blijven. “Dat weet ik niet. Het was alleszins niet expres”, antwoordde ik. Toen riep de trainer mij toe, van aan de zijlijn, en duidelijk over z’n toeren: “De Groof! Waarom deed je dat nu?” Nu brak m’n klomp. Nog eentje die kwam neuten. Dacht die nu echt dat ik op één en dezelfde vraag twee verschillende antwoorden ging geven?

Ach. Voetballers. Altijd maar bezig over voetbal. Of over dure wagens en goedkope vrouwen. Wat een gedoe, altijd. Het leek wel een nationale ramp, dat ik de bal ‘ns een keertje in eigen doel had gewerkt, per ongeluk dan nog. Wat maakte het trouwens uit? In een wedstrijd die we toch met 0-4 verloren?  OK, toegegeven, nadat ik nog drie keer niet op één lijn liep met de laatste man, waardoor de buitenspelval niet dichtklapte.

Maar op buitenspel spelen, hoe old school was dat niet? Dat had ik al vaak uitgelegd aan de trainer, maar ofwel begreep hij het niet, ofwel wou hij het niet begrijpen.

Dan was hardlopen een hele verademing, moet ik zeggen. Dat gaat ook al ‘ns flink mis. Veel te snel starten, zodat je halverwege al helemaal kapot zit. Of zo traag starten, dat je het de tweede helft nooit meer ingehaald krijgt.

Maar dan ben je toch vooral boos op jezelf. Je kan moeilijk kwaad zijn op een andere hardloper omdat je zo snel bent gestart.

Enfin, de halve marathon van Essene staat dus voor de deur.

In commerciële termen, de Solid Pharma Run.

En de halve marathon is de “Pure Ferro Run”.

Pure wàt? Pure Ferro is “een biologisch beschikbaar, goed opneembaar, verdraagbaar, en daardoor uiterst veilig ijzersupplement”, volgens Solid Pharma.

Ordinary. De weersvoorspelling ziet er alvast prima uit. Daar zal het niet aan liggen, als we die 1u30 niet halen: zonnig, geen neerslag, 13 graden, en een luchtvochtigheid van 57%. De wind zal naar verluidt aan 16 km/u waaien, dus laat ons hopen dat die wind ons in de rug waait, dan lopen we vlot 14 + 16 = 30 km/u!

Een streepje muziek is ook niet onbelangrijk, en muzikaal zullen de lopers verwend worden, want de wedstrijd wordt geanimeerd door Latoesj, het groepje straatmuzikanten van Frank Van Alfene. De cover-nummers zijn zeer herkenbaar, zo beweren ze zelf, en er is voor ieder wat wils, liedjes met accordeon, met contrabas, met de banjo en met de saxofoon. Ook hun eigen liedjes komen aan bod, zo waarschuwen zij. Bij deze reserveer ik alvast de cover van “Naar de wuppe”, voor aan de aankomst:

Het is oeze plicht veur te genieten,

Voor den tid dat hier nog duurt,

Voorda w’ons laatste krut verskietn!

Oh, en bij die aankomst zal er een team klaar staan met een massagestand, om de lopers eens stevig te verwennen.

Nou. Bent u ook overtuigd? Essene-bij-Affligem, alle lopers daarheen, zondag?

Met sportieve groeten,

Peter