Vandaag stond de Halve Marathon van JC Veltem op het programma.

Enfin, die stond eigenlijk helemaal niet op het programma, maar goed.

Na de Halve Marathon in Essene vorige week, had ik de smaak wel te pakken, dus ik dacht, kom, op één been kunnen we niet staan, we doen er nog eentje bij.

Enfin, eerst vroeg ik dat aan Benny natuurlijk, en het mocht.

Joepie!

Maar toen het fotomomentje daar was, vlak voor de wedstrijd, moeten wij het eerlijk toegeven: overdreven vrolijk keken we niet.

Maar dan vraag ik dit even aan u, beste lezer, kijkt u overdreven vrolijk als u een halve liter rode bietensap heb gedronken?

Wat voor een smerig goedje is me dat, zeg.

Maar het zou – naar verluidt – helpen, en dus sloegen wij deze biologisch verantwoorde doping achteloos achterover, met gevaar voor lijf en leden, want al is het dan (misschien) nog zo heilzaam, zo smaakt het alleszins niet.

Om me toch enigszins lachend op de foto te krijgen, sprak Kathelijne de gevleugelde woorden:

“Allez bollie, lach even: denk aan deze ochtend!”

Toen verscheen er een brede glimlach op mijn snoet, en brak de zon door de wolken.

Een voorbijganger hoorde dit, en hij verslikte zich zowaar in z’n sportdrankje.

Vooraleer ook u verkeerde gedachten zou gaan koesteren, de verwijzing naar “deze ochtend” sloeg op onze ochtendactiviteit.

Onder een stralend zonnetje trokken wij 9 km het park en het bos in, als opwarming. Kathelijne op de fiets, en ik al lopend en opwarmend.

We waren ruim op tijd in Veltem, dus alle tijd om in te schrijven, om te kleden, nog wat van dat héérlijke bietsensap te drinken, en ook, om nog even een beetje op te warmen, en toen gingen we van start.

Vier rondes van ruim vijf kilometer.

Met aan het einde van elke ronde een pittige klim, die kon tellen.

Gelukkig had Katrien mij op voorhand verwittigd, dus ik wist dat dit part of the game was.

Toch ook wel wat onverharde stukken (30% van het parcours), dus dat was goed uitkijken waar je je voeten zette. Maar alles verliep naar wens. Zo zou ik het in één zin kunnen samenvatten.

De eerste 5 km bleef ik onder de 21 minuten (20:58), de volgende twee volgende 5 km blokken verliepen in 21:06 resp. 21:07, en de laatste blok kon ik nog versnellen, die ging nog het snelste van allemaal (20:57)! Daar was ik blij mee.

Dat liep dus gesmeerd, en de eindtijd werd – volgens Strava – 1:28:54.

Welgeteld 4 seconden boven m’n PR.

Niet getreurd, de conditie voelt goed, dat is het belangrijkste, het geeft vertrouwen voor de laatste, pittige trainingsweken op weg naar Düsseldorf.

Conclusie: de Halve Marathon van JC Veltem is een erg mooie race, met een prachtig parcours, en met panorama’s om van te genieten – als je niet gehaast bent! 🙂  Het niet-verharde gedeelte van het parcours en de slotklim (die dus vier keer moest worden overwonnen), maakte er een flinke uitdaging van! Fijne sfeer, en prima organisatie, met een goodie bag om duimen en vingers af te likken, toen ik ‘m open maakte vreesde ik voor nog méér bietsensap, maar het was héérlijke chocomelk!

Kortom, de Halve Marathon van JC Veltem: voor herhaling vatbaar!

Met sportieve groeten,

Peter