Beste lezers, nog een maandje, en dan is het zover: Marathon van Meerssen. De trainingen verlopen vlot. Gisteren stond er 4 x 2.000 meter tempo op het programma en dat verliep voorspoedig, gemiddeld gingen deze tempoblokken rond de 3 min 54 sec per kilometer, u hoort mij niet klagen.

Eén element in de voorbereiding is nog vatbaar voor een kleine finetuning, de voeding.

In theorie weet ik wat goed is, en vooral, wat niet goed is, maar in de praktijk valt dat toch soms tegen.

Op het vlak van voeding is uw blogger een onverbeterlijke snoeper.  Helaas. Want aangezien de marathon in Meerssen er eentje is met véél hoogtemeters, strekt het toch tot aanbeveling om zo weinig mogelijk kilo’s de heuvels op te moeten torsen.

Momenteel zitten we nog drie à vier kg boven het gewenste marathongewicht. Daarbij is er wel één grote valkuil: als je té bruusk minder gaat eten, terwijl je toch zware trainingsweken voorgeschoteld krijgt, dan loert er een wel zéér ongewenst neveneffect om de hoek: namelijk dat je je dan te flauw voelt.

En daarom, ik dacht, als ik me nu eens laat bijstaan door Matthias, sportdiëtist bij Healthcube?

Tijdens de intake legde ik het probleem uit. Dat ik in theorie wel wéét goed is, maar dat de praktijk soms te wensen over laat.

Et voilà. Nu heb ik dus m’n schema voor de komende weken. Bij de eerste lezing, was ik zielsblij. Wat staat er véél op dat schema, stelde ik tevreden vast.

Ik mag dus véél eten. Joepie. Ik deed zowaar een – weliswaar innerlijk – vreugdedansje!

’s Morgens boterhammen, ’s middags boterhammen, en ’s avonds een degelijke warme maaltijd. En tussendoor, u raadt het nooit, af en toe een tussendoortje!

Dat was me een opluchting, want honger hebben, dat is m’n ding niet. Daar word ik nijdig van, en bij het trainen ga ik me dan snel flauw voelen.

Een maand is nog lang natuurlijk, maar hoop doet leven, en de eerste twee dagen gingen alvast goed. Quasi-perfect, eigenlijk.

Maar toch waren wij ook hondsdroef. Want bij tweede lezing, zag ik dat er nergens op het schema staat, wat ik zo graag lust.

Bij voorbeeld, choco? Met van die ultragezonde palmolie.

Bij voorbeeld, Hagelslag? Waarvan je soms – oeps! – iets te veel gebruikt.

Choco, hagelslag, en ander lekkers: nergens te bespeuren! Dat moest een foutje zijn. Aldus kroop ik in m’n digitale pen, en liet ik het even aan Matthias weten:

“Bedankt voor het schema! Er is wel een foutje in geslopen, de choco en de hagelslag zijn nergens te bespeuren”.

Het antwoord was me een koude douche, beste lezers.

Het was nl. opzettelijk. Opzettelijk, en met voorbedachten rade.

Hondsdroef, was ik.

Drie suggesties werden aangereikt:

“Suggestie 1 is een cheatmoment inlassen waarop je wel een boterham met choco kan eten. De bedoeling is dat je dan de rest van de week strikt het schema naleeft. Zie het als een beloning.

Suggestie 2 is jezelf een stukje donkere chocolade toe te laten om de twee dagen. Ga alleszins voor pure chocolade.

Suggestie 3 is ervoor zorgen dat de sweet spot wordt voldaan zonder chocolade, bv. munt, gember en kaneelthee kunnen daarbij helpen”

Allemaal goed en wel, maar voorlopig proberen we het the hard way.

Dus, zonder cheaten, zonder ersatz, en ik heb nu gevraagd aan Kathelijne om die dingen niet meer op tafel te zetten.

Dat is nu al enkele dagen een prima strategie 🙂

Bij dit hele gebeuren vroeg ik me wel al af of het niet overdreven is, die tragikomische poging om op streefgewicht te geraken.

Moet een recreatieve loper hier écht op letten, in hemelsnaam? Na wikken en wegen, is het antwoord wat mij betreft toch een volmondige “ja”. Want ten eerste, voelt het goed om aan de start te verschijnen in de wetenschap dat je er alles voor gedaan hebt, en ten tweede, las ik het recentelijk toch opnieuw, dat je met iets minder gewicht, al direct een flink verschil kan maken:

“Met minder grammen aan boord ben je eerder thuis. Dat zal niemand kunnen ontkennen. Het is misschien wel fijn om te weten wat je voor winst kunt boeken als je iets afvalt. Wij hebben dat laten berekenen, en komen tot onderstaande gemiddelde uitkomsten. Snelheidswinst in minuten bij x kilo minder gewicht : …

Bij – 2,25 kg – verschil op marathon: 4.22“

Wel, 4 minuten en 22 seconden. Dat prikkelt toch de verbeelding. Want zelfs als daar maar de helft van waar is … ? Aangezien het m’n ambitie is om ooit 3 minuten sneller te lopen, namelijk van 3u03 naar Sub 3 🙂 dan is 2 minuten en 11 seconden toch al een flinke stap voorwaarts, niet?

We houden u op de hoogte!

Met sportieve groeten,

Peter