Vorige week stonden er lactaattesten op het programma, in Gentbrugge dan nog.

Spannend.

Fijn om kennis te maken met enkele van de #Breaking3 medelopers. Heel fijn om hun verhalen te horen. Zo gedreven, allemaal.

Heuglijk nieuws, bij de sessies (van 2 km) bleef de lactaatwaarde tussen de 4:37 min/km tot 4:03 min/km mooi onder controle, nl. max. 1,1 mmol/l. Bij het tempo van 3:35 min/km daarentegen, schoot de lactaatwaarde dwars door de 5 mmol/l-grens heen.

Toch leerzaam, zo’n test, nu weten we dat we de april-marathons (eerst Rotterdam & dan Krakau) niet aan 3:35 min/km moeten proberen af te werken 🙂

Goed. En dan beginnen we nu dus aan de dertigers.

Een fijn moment, daar keek ik toch al even naar uit.

De dertigers, dat zijn de krenten in de pap bij de marathonvoorbereiding.

Na het snelheidswerk, eindelijk lopen op cruise control. Aan een rustig tempo, met rustige hartslag.

De missie van de dag was: proberen om tijdens het lopen voldoende te drinken, en een beetje te eten. Dat vind ik niet gemakkelijk.

Eten tijdens het lopen (bars of gels), het valt me vaak (te) zwaar op de maag. Vaak zie ik m’n gelletjes nog maar, en krijg ik al zijsteken.

De dertiger vandaag vond plaats aan zee. 35 kilometer, van De Haan naar Zeebrugge, en dan weer terug. Heel fijn, ook Kathelijne en de kinderen gingen mee, op de fiets.

Daar hou ik van, hun kwetterende, montere, en immer enthousiaste gezelschap.

Alhoewel, na een tijdje vroeg Charlotte me hoever het nog was?

“Nog 34 kilometer, en dan nog 400 meter”, antwoordde ik, geheel naar waarheid.

Nou, dames en heren, dat antwoord viel niet in goede aarde.

Het ging van kwaad naar erger, en halverwege kregen we ei zo na te maken met muiterij aan boord.

Gelukkig verrichtte een noodstop bij de bakker wonderen. Compromise.

Ook bij mij verliep de training gastronomisch zeer goed, de twee gels en de sportreep kon ik met smaak en met gemak in m’n molen slaan, zonder noemenswaardige neveneffecten. Momenteel experimenteer ik nog met allerhande producten, en vandaag stond er een rice syrup gel van Isostar op het menu. Met rode bieten, met zwarte bessen en met aardbeien. Nou. Die wordt het dus niet, wegens te dik, te stroperig, en moeilijk om door te slikken. Ik heb liever vloeibaar spul. De reep was van Powerbar, versie bananensmaak, dat is een vaste waarde.

Je kan bij de dertigers natuurlijk wel oefenen om gels & sportrepen weg te werken, maar helemaal natuurgetrouw is dat niet, qua simulatie. Immers, het is vooral bij de hogere tempo’s dat ik het lastig heb om die krengen fatsoenlijk naar binnen te spelen.

Helemaal naar het einde toe was er nog een tempoblok van 3 kilometer aan 4:15 min/km. Dat verliep vlot, maar waar ik niet aan gedacht heb, toen had ik m’n gels en de sportreep al achter de kiezen.

Volgende keer toch maar eentje opzij houden 🙂

De komende weken staat er nog één wedstrijd op het programma, maar de knoop moet nog doorgehakt worden, ofwel de halve marathon in Sluis (op 18 maart), of anders nog eens de Natuurloop Lier (op 25 maart), die is iets langer, nl. 25 km .

Oh, en op 4 maart ga ik een dertiger doen in de buurt van Rotterdam, dan is er een trainingsloop van 32 km in Barendrecht en Ridderkerk. Daar ga ik de enige echte Michiel, van de blog Sportlifecrisis ontmoeten!

Met sportieve groeten,

Peter