Beste lezers,

Vandaag stond er een pittige training op het programma.

Benny had een training gepland met In & Out kilometers.

Altijd spannend, dat soort trainingen kan reuze meevallen, of lelijk tegenvallen. Wij trokken gezwind naar het Universitair Sportcentrum van de KU Leuven, oftewel, het sportkot.

Vaak loop ik daar in m’n ukkie. Eenzaam en alleen. Genietend, van al dat afzien. Niet zo, vandaag. Tot mijn verbazing waren er meer dan zestig zestigplussers aanwezig, samen meer dan 3.600 jaar levenswijsheid!

Maar hemeltjelief wat konden de dames en heren kwebbelen en kwetteren, zeg. Oorverdovend.  Daar wou ik natuurlijk het fijne van weten. Het bleken (ex-)hartpatiënten te zijn, van Harpa Leuven (link).

De bedoeling van Harpa is als volgt:

“Harpa wil een sportvereniging voor hartpatiënten zijn, na hun revalidatieperiode in het ziekenhuis. Zij stelt zich tot doel de opgebouwde conditie te onderhouden, en zelfs nog verder uit te bouwen. Voor, tijdens, en na het lopen mag er naar hartelust gekwebbeld en gekwetterd worden”. 

Wat een plezier om die mensen te observeren! Eén brok onversneden sportplezier.

Running meets social meets #verbinding.

Prachtig!

Enfin, bij deze willen wij graag de mensen van Harpa een, euhm, warm hart onder de riem steken, wij wensen hen een welgemeende #KeepOnRunning toe!

Ondertussen schoten wij, na de opwarming, in gang.

In & Out kilometers, dat betekende afwisselend 1 km aan 4:00 min/km, pakweg 15 seconden sneller dan MT (marathontempo, in mijn geval is dat het beoogde, gewenste, en gedroomde tempo van 4:15 min/km), en 1 km aan 4:30 min/km, pakweg 15 seconden langzamer dan MT.

Voor die niet goed tussen de regels kan lezen, dat is een tamelijk pittige training, want tijdens de In-kilometer ga je best diep, en tijdens de Out-kilometer kan je niet helemaal herstellen. In het begin misschien nog wel, na een tijdje niet meer.

In het begin is er niets aan het handje, maar dan beland je in het scenario van de kreeft die zich eerst in een pot koud water bevindt, en het nogal frisjes vindt. En die vervolgens moet vaststellen dat het water een aangenaam lauw temperatuurtje heeft bereikt, om tot slot te beseffen, als het te laat is, dat het water kokend héét aan het worden is.

Wat is het nut van dit type training? 

Wel, het is een stukje wedstrijdsimulatie: diep gaan, zonder tussendoor helemaal te herstellen. Op de website van Competitor Running wordt het als volgt uitgelegd:

“This workout teaches athletes to better utilize lactate as a fuel, by forcing the recoveries to be maintained at a solid effort between the more traditional harder mile repeats. In other words, this is a continuous workout and it simulates a race, which affords runners no time to jog or recover. This workout lends itself to be most beneficial to 10K, half-marathon and marathon runners”

Het cruciale element bij deze training is natuurlijk dat je de tempo’s goed moet kiezen. Daarover lezen we als volgt:

“The key to this workout is to know how fast you should be running your In and Out miles. If you are at the beginning of your training cycle, err on the side of conservative. For a 40-minute 10 km athlete, an appropriate workout would be running a mile at 6:27 followed by a mile at 7:27, back and forth in this fashion for 7-12 miles total, not counting the warming up or cooling down”.

Ik heb het nagerekend, en die 6:27 en 7:27 eens gedeeld door 1,6, en wis en waarempel, dan kom je boenk uit op 4:00 min/km en 4:30 min/km!

Mooi. De truuk is dat je deze repeats kan opvoeren, van pakweg 2 à 3 in het begin van het marathonschema, tot méér repeats naar de piek van je schema toe.

Het werd een intense training, met véél minuten in de hogere hartslagzones.

Gelukkig kon ik onderwijl luisteren naar allerlei smakelijke conversaties, waarbij de ene zich druk maakte over de stommiteiten van, allez, dingske, hoe noemt hij nu ook alweer, onze Staatssecretaris voor Asiel en Migratie, en waarbij de andere dan antwoordde, “Oeh, oeh, jongens toch, dàt laat ik niet meer aan mijn hart komen, zenne”.

Héérlijk.

Het voelde goed, deze training. De halve marathon in Nieuwpoort leek prima verteerd te zijn, zowel fysiek als mentaal, dus op naar de volgende training, eentje met tempoblokken!

Met sportieve groeten,

Peter