Beste lezers,

Wat een jongedame mij nu vertelde, op een babyborrel dan nog wel:

“Ik weet nog niet precies voor wie ik ga stemmen zondag, ik beslis meestal op basis van het uiterlijk van de kandidaten”.

Daar stond ik van te kijken, en het overkomt me niet vaak, maar hier werd ik even stil van.

Stomverbaasd, was ik.

“Daar zakt m’n broek van af”, wou ik zeggen, tegen de jongedame in kwestie, maar daar ben je vandaag de dag beter voorzichtig mee.

Onthutst vroeg ik: “Oei. Maar als iedereen zo begint, hoe moet Siegfried Bracke dan nog aan stemmen geraken?”

Enfin, het liet me niet los. Ik dacht terug aan de tijd, lang geleden, dat mijn broer de stemgerechtigde leeftijd had bereikt. Bij de eerste de beste verkiezingen, stemde hij voor Freya Van den Bossche. Die electorale keuze was niet gestoeld op Freya’s visionaire kijk op zonnepanelen en groenestroomcertificaten, laat staan de briljante manier waarop de kosten daarvan socialistisch verdeeld werden over de voltallige samenleving.

“Freya heeft echt wel héél mooie benen”, zo verklaarde mijn broer destijds zijn ideologische keuze.

Dat de democratie nog niet tot grotere ongelukken heeft geleid dan dewelke wij dagelijks mogen aanschouwen, het mag een wonder heten.

Nu ben ik vandaag wel met de deur in huis gevallen, merk ik. Immers, de eerwaarde lezers hadden mij beleefd maar toch nadrukkelijk gevraagd om voortaan met markers te werken, opdat zij zouden weten wanneer er een stukje begint, of omgekeerd, wanneer er een stukje eindigt.

Bij deze.

“Beter laat dan nooit”, moet u maar denken :

***** Het bovenstaande stukje ging niet over hardlopen *****

En nu we toch bezig zijn:

***** Hier begint er een stukje over hardlopen *****

Hardlopen met je kinderen, dat is een ervaring apart.

Steeds een fijne belevenis, en echt wel quality-time, als u het mij vraagt.

Bij deze reiken wij de lezers graag enkele praktijkgerichte tips aan.

Vorig weekend wou m’n dochter eens samen gaan hardlopen, en wie was ik om dan “neen” te zeggen tegen mijn kleine prinses? Dus zo gezegd, zo gedaan. Hop, naar het Park van Tervuren, onder een stralend nazomerzonnetje.

Here we go.

Tip nr 1: nooit discussiëren met je prinses, of prins.

Als ouder moet je het maar gewoon laten gebeuren. Aanvankelijk opperde m’n prinses het plan om 12 kilometer te gaan hardlopen.  Na verloop van enige tijd, kreeg ik de vraag aan welke afstand wij zoal zaten.

“650 meter”, antwoordde ik, naar waarheid. Dat antwoord viel niet in goede aarde, kan ik wel zeggen.

Hoog tijd voor een educatief momentje. Zo lichtte ik toe dat in het werk van de oude Plutarchus al sprake was van een nefaste gebeurtenis: een arme boodschapper kwam de komst van Lucullus aankondigen, bij de Armeense vorst Tigranes. Deze meneer Tigranes was zo onaangenaam verrast door de slechte tijding, dat hij het hoofd van de arme boodschapper liet afhakken.

Maar, en nu komt het, wat gebeurde er vervolgens?

Juist. Niemand durfde het nog aan, om Tigranes nieuwe informatie te brengen, en zo zat onze Armeense vorst toch maar mooi zonder berichtgeving, wat verre van ideaal was, in de context van een op handen zijnde oorlog.

Aldus legde ik het concept uit aan mijn prinses: “Don’t shoot the messenger”.

Tip nr 2: flexibel zijn in de training.

Gezien de volledige afstand van 12 kilometer toch niet helemaal wenselijk bleek, was het voorstel om korte sprintjes te trekken, met tussendoor wandelen en rustig joggen:

Dat vond ik prima, ook al stond het dan niet in mijn eigen schema.

Regelmatig feedback vragen is de boodschap, en wij lieten de prinses graag zelf even aan het woord:

Tip nr 3: goed opwarmen!

Het spreekt voor zich, als er moet gesprint worden, dan moet je je goed opwarmen. Dat geldt niet alleen voor de wat oudere, stramme, 44-jarige hardloper, maar ook voor de prinses.

Helaas zat de timing niet mee, en timing is alles in het leven, maar goed, zoals ik reeds schreef hierboven, in het stukje dat niet over hardlopen ging, “Beter laat dan nooit”.

Onze prinses licht het even toe, voor de visueel ingestelde lezer:

 

Tip nr 4: hou het speels!

Opwarmen hoeft geen saaie bezigheid te worden. Neen, het kan gerust met bv. een eindje hinkelen! :

 

Tip nr 5: zorg dat je drinken bij hebt.

Beste lezers, dit is een redelijk cruciale tip. Leg een knoop in uw zakdoek, zou ik durven te adviseren, en vergeet deze niet!

Tijdens het hardlopen is het immers belangrijk dat kinderen voldoende & frequent kunnen drinken. Anders kan je namelijk vrij snel terug naar huis:

Zo, dat waren ze.

Vijf tips voor de sportieve ouder & zijn sportieve kroost.

Met sportieve groeten, en tot blogs,

Peter