Beste lezers,

De voorbije marathonvoorbereiding kon ik mezelf bijzonder gelukkig prijzen: geen enkele blessure te melden!

Enfin, geen enkele noemenswaardige blessure.

Als je door een intense voorbereiding gaat, dan zijn kleine kwaaltjes natuurlijk onvermijdelijk, de grens tussen vermoeid en oververmoeid is flinterdun.

Zonder blessures kunnen door trainen, dat is iets om érg dankbaar voor te zijn. En omgekeerd, als je ziet hoeveel hardlopers (soms ernstig) gekwetst raken, dat stemt toch tot nadenken, niet?

Hardloopblessures, het is geen vrolijk onderwerp, maar elke hardloper moet er toch eens grondig over nadenken.

In m’n jonge jaren, alweer enkele decennia geleden, hobbelde ik van blessure naar blessure. Wegens allerlei oorzaken, wat een ellende was me dat.  Wij vroegen eens advies aan iemand die er méér verstand van heeft …

Maarten.

Dag Maarten, kan je bij wijze van inleiding kort iets over jezelf vertellen?

“In 2016 ben ik gepromoveerd aan de Radboud Universiteit van Nijmegen. In dit promotietraject heb ik gekeken naar de risicofactoren voor het ontstaan van hardloopblessures.

Ook heb ik toen een systematische review geschreven naar de hardlopersknie (iliotibiale band syndroom).

Ik ben werkzaam als sportfysiotherapeut bij de Stichting Academie Instituut Fysiotherapie PLUS waar ik samen met mijn collega Holger werkzaam ben binnen het expertisecentrum hardloopblessures (Hardloopblessurevrij.nl).”

Maarten, wat is jouw relatie met hardlopen?

“Van kinds af aan loop ik al hard. Vroeger ging ik altijd met mijn vader mee hardlopen. Later ben ik bij een atletiekvereniging gegaan in Utrecht (U-Track), en heb ik mijn interesse voor het hardlopen en het voorkomen van hardloopblessures geïntegreerd in mijn werkzaamheden als sportfysiotherapeut. Verder loop ik zelf nog 2 à 3 keer per week hard, en sinds een paar maanden ben ik weer lid van de atletiekvereniging.”

Okay. Wat omvat jouw rol precies als inspanningsfysioloog, sportfysiotherapeut & manueel therapeut?

“In onze praktijk hebben we verschillende specialisaties in de fysiotherapie (manuele therapie, etc.), en daarnaast zijn er bij ons ook andere paramedische disciplines zoals o.a. ergotherapie, logopedie en sportpsychologie.

Ik zie relatief veel sportblessures en dan met name hardlopers met allerhande blessures, waarbij ik mensen snel weer aan het sporten probeer te krijgen.

Ook neem ik conditietesten af, waarbij ik hardlopers adviseer in hun training, en ik geef preventieve adviezen om blessures te voorkomen.

Bij dit laatste kan je vooral denken aan het optimaliseren van de hardlooptechniek. Binnen ons expertise centrum hebben we een geavanceerde loopband waarbij druksensoren geïntegreerd zijn in de loopband waardoor we de drukverdeling tijdens het hardlopen kunnen meten. Dit in combinatie met een video-analyse van de achterzijde en zijkant geeft ons informatie over de hardlooptechniek waarbij we dus geïndividualiseerd looptechniek adviezen kunnen geven.”

Je deed onderzoek naar blessures bij het hardlopen: wat zijn zo de frequent voorkomende blessures, bij hardlopen?

“De knie raakt vaak geblesseerd bij hardlopers. Het patellofemorale pijnsyndroom en het iliotibiale band syndroom komen vaak voor. Maar ook onderbeenklachten (bv. shint splint) en voetklachten (hielspoor) zijn veel voorkomend.”

En wat zijn dan de voornaamste oorzaken? Hoe komt het dat zovéél hardlopers zich een blessure op de hals halen, en erger nog, hoe komt dat dit vaak een patroon wordt (blessure – herstel – blessure herstel – …)?

“We neigen toch vaak om te snel/te veel te doen, waardoor het lichaam niet genoeg tijd krijgt om te herstellen, en/of om zich aan te passen aan een nieuwe situatie. Goed luisteren naar je lichaam, vinden we – in het algemeen – erg lastig.

Uit onderzoek weten we dat een eerdere blessure een verhoogde kans geeft op het (opnieuw) krijgen van een hardloopblessure. Dus wanneer je geblesseerd bent geweest moet je extra voorzichtig zijn, en lijkt het zinvol om hierbij begeleiding te zoeken, in de vorm van adviezen en preventieve oefeningen en/of loopscholing.”

Core Stability oefeningen waren (en zijn) vaak een “mantra” mbt blessure-preventie. Ben je het daar mee eens?

“Een goede core is natuurlijk essentieel bij het sporten en specifieke voor het hardlopen, maar er is weinig evidentie dat dit blessures kan voorkomen. Mijns inziens is een goede, persoonlijke hardlooptechniek de basis waarbij core-stabiliteit een onderdeel is, maar bijvoorbeeld een goede heupstabiliteit ook niet onderschat mag worden, zeker als iemand bv. bekend is met iliotibiale band syndroom, in het verleden .”

Zie jij soms/vaak behandelingen van (vaak voorkomende) blessures, die eigenlijk beter zouden kunnen?

“Vaak zien wij dat er wordt gekeken naar beweeglijkheid en kracht als afzonderlijke items, en dan worden die ook zo geoptimaliseerd & getraind, maar deze moeten beter worden bekeken in relatie tot het hardlopen, ze moeten op die manier geoefend/getraind worden. Dus alles in relatie met het functionele, in dit geval het hardlopen.

Ook wordt mijns inziens het belang van schoeisel zwaar overtrokken. Natuurlijk is degelijk schoeisel belangrijk, maar het integreren van nieuw schoeisel in het trainingsregime is evenzeer belangrijk. Dus langzaam het lichaam laten adapteren/wennen aan een nieuwe situatie en, even zwart wit, iedereen kan op slippers hardlopen :-)”

Tot slot, Maarten, wat is jouw favoriete preventie-tip?

“Optimaliseer je looptechniek. Laat, het liefst aan de hand van een filmpje, je looptechniek analyseren door een expert (trainer, sportarts, fysiotherapeut, etc.), dat kan een groot verschil maken.”

Okay, dankjewel Maarten!

Zo, dan wensen wij alle lezers een blessure-vrije voorbereiding op hun volgende uitdaging, en tot blogs!

Met sportieve groeten,

Peter