Na elke marathon stelt zich de indringende, welhaast existentiële vraag: et maintenant? Wat wordt de volgende?

Reykjavik?

Discreet hadden wij al eens aan de marathon van Reykjavik gedacht.

Daar kan je je geen buil aan vallen, zo viel op de website te lezen:

“This race takes you through the green and most beautiful parts of Reykjavik. The race starts in Elliðaárdalur in the east part of the city at the bank of the Elliðaá salmon river and goes through Fossvogur valley, by the sea side south of the city”.

Waarom Reykjavik? Wel, vorig jaar waren er slechts 19 deelnemers, dat zagen we dus helemaal zitten: “M’n eerste Top 20 plaats!”.

Helaas heeft de huisjurist in kleine lettertjes het volgende laten opnemen:

“Een Top 20 plaats wordt u door de organisatie gegarandeerd, tenzij u onderweg van een gletsjer dondert en alle hulp te laat komt. In dat geval zal u in de lijst opgenomen worden als DNF, did not finish. Aangezien het in dat geval uw eigen keuze was om van een gletsjer te vallen, kan de organisatie hiervoor niet aansprakelijk gesteld worden, het is maar dat u dat weet.”

Hmm. Dan maar veiliger oorden opzoeken, want die kleine lettertjes, die zetten ze er toch niet zo maar bij?

Great Manchester Marathon?

Vervolgens dacht ik aan m’n volgende keuze, de Great Manchester Marathon. Weliswaar meer dan 9.000 deelnemers, dus iets lastiger om in de top 20 te eindigen, maar naar goede gewoonte moet je daar voor dezelfde marathon-prestatie maar liefst 380 meter minder lopen. Dat scheelt toch direct anderhalve minuut of nog meer, zo dacht ik.

De oorzaak is eenvoudig: die minus 380 meter is te wijten aan het kaduke wieltje waarmee men het parcours reeds jarenlang opmeet.

“Officials blame the incorrect calibration of the bicycle wheel that is used to measure out the course” 

Nou. Waar het ook aan ligt, de deelnemers staan er toch maar mooi anderhalve minuut sneller (of nog meer) onder de douche. Ideale marathon om je “PR” aan te scherpen, dus?

Helaas, sinds dit jaar hebben ze de calibratie van hun wieltje hersteld, en moet je er de gangbare 42.195 km lopen, al hebben die Britse dwarsliggers het liever over 26 miles and 385 yards.

Achter het net gevist,  dus.

Düsseldorf?

Als je iets niet zeker weet, dan moet je het eens op Facebook vragen.

Daar hadden wij onschuldig en geheel vrijblijvend eens gepolst wat de virtuele meningen zijn over de marathon van Düsseldorf, want daar hadden we al veel goeds over gehoord.

Nou, ernstige vragen stellen op Facebook, dat is nog geen garantie op ernstige antwoorden, zo mochten wij ondervinden:

“Ik heb ooit eens in Düsseldorf gaan lopen, maar dat was op een kerstmarkt, met mijn vrouw”

Zo de vijf minuten houden met een mens.

Van je Facebookvrienden moet je het hebben.

Daar is trouwens sociologisch onderzoek naar gedaan.

Als je je 2.652 virtuele Facebookvrienden allemaal uitnodigt om zaterdag om 8u te komen schilderen, dan komen er gemiddeld tussen de 2 en de 3 fysieke personen opdagen.

Juist genoeg dus, want met 2.652 mensen de living schilderen, dat werkt niet handig, als je al genoeg verfborstels in huis hebt.

En plus, met zoveel schilders benadert de kans de 100% dat er minstens ééntje bij is die niet al te nauwkeurig schildert, en die met de Franse slag vlug vlug een beetje komt kliederkladderen.

Als je daarentegen op Facebook vraagt wie er zin heeft in een feestje met gratis drank, dan zijn de gevolgen niet te overzien. Zeker in Nederland, waar het gratis-argument toch nog nét iets doorslaggevender is. Voor je het weet, staan er dan duizenden mensen aan je voordeur. Nou. Jullie liever dan ik.

Maar Düsseldorf, dat schrappen we toch ook maar. Zo meldde er iemand:

“Als ik me niet vergis start je steeds in het langzaamste startvak als je nog nooit de marathon van dusseldorf hebt gelopen”.

Tsss. Als we zo gaan beginnen.

IFF?

Tussen de regels door las ik dat Ieper oftwel de IFF (In Flanders Fields) in de top 50 aller tijden zou moeten staan, wat betreft marathons dan toch.

Maar die marathon heb ik al eens gelopen.

Slecht voorbereid, véél te snel gestart, en toen heb ik de tweede helft meer gewandeld dan gelopen, dat was niet echt de bedoeling van het hele project. Prachtige marathon, maar dat hoofdstuk sluiten we graag af, die loopherinnering verdringen we liever, psychologisch gesproken.

Hamburg?

Ook gelezen op Facebook, dat de marathon van Hamburg nog beter zou zijn dan die van Düsseldorf.

Dat werd beweerd door iemand die afkomstig is uit Hamburg, en met een beetje chauvinisme is niets verkeerd, natuurlijk.

Neen, dat las ik recentelijk verschillende keren, dat Hamburg de moeite zou zijn.

“Hamburg is een absolute aanrader, elk jaar ook meer en meer Belgen aan de start !”

Maar Hamburg zou dan weer niet vlak  zijn.

Verdorie.

Zo is het altijd iets, natuurlijk.

En nu?

Wij denken er nog eens diep over na. En wij vragen ook nog eens advies aan Kathelijne, aan Benny, aan Bart, en aan vele anderen. Wij houden u dus nog even in spanning, beste lezer.

En als er witte rook uit de schoorsteen kringelt, dan bent u de éérste om het te vernemen! 

Met sportieve groeten,

Peter